رمز عبور شما با موفقیت تغییر کرد
لینک فعالسازی حساب شما به ارسال شد
رمز عبور شما با موفقیت ثبت شد
بوداپست یکی از شهرهای تاریخی و جذاب اروپاست. این شهر در حال حاضر پایتخت مجارستان و دارای تاریخی بسیار قدیمی است. شهر بوداپست در سال 1873 به‌عنوان پایتخت مجارستان تأسیس شد، اما تاریخ این شهر به دوران پایان قرون‌وسطی بازمی‌گردد. برای گردش در این شهر می‌توانید به بازدید از قلعه بوداپست، بنای تاریخی ماتیاس، موزه تاریخی بوداپست و دیگر جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی این شهر بپردازید.
آیا می‌دانید کلیسای سن زکاریا کجاست؟ همه می‌دانند که شهر ونیز پر از جاذبه‌های گردشگری و تاریخی مهمی است که هر گردشگری را به خود جذب می‌کند. یکی از این جاهای دیدنی ونیز کلیسای سن زاکریاست. اگر به این شهر آبی سفر کردید، پیشنهاد می‌کنیم از کلیسای سن زاکاریا بازدید کنید. با خواندن این مقاله می‌توانید اطلاعات خود را درباره این کلیسای تاریخی افزایش دهید و با نگاهی عمیق‌تر از این کلیسا در تور ونیز بازدید کنید. این کلیسا یک‌بار در سال 1105 بعد از یک آتش‌سوزی بزرگ بازسازی شد. در این آتش‌سوزی صدها راهب جان باختند. هر ساله حاکمان اطراف در یک صفوف بزرگ به سن زاکاریا می‌آمدند تا در مراسم عید پاک شرکت کرده و از صومعه تشکر کنند؛ بنابراین می‌توان گفت این کلیسا در ونیز به‌دلیل این بازدیدهای دوک از جایگاه استثنایی برخوردار بود. گفته می‌شود این سنت در قرن دوازدهم پس از اهدای زمین توسط راهبه‌ها برای ساخت کلیسای دوک، که اکنون کلیسای سنت مارک است، آغاز شد و تنها در سال 1797، در پایان جمهوری، زمانی که صومعه توسط مردم سرکوب شد، پایان یافت.
خیابان ویا دل کورسو یکی از خیابان‌های اصلی و تاریخی رم، پایتخت ایتالیا است، سرتاسر این خیابان با ساختمان‌های قدیمی، مراکز خرید و رستوران پوشیده شده است که در سفر با تور رم می‌توانید از آن دیدن کنید. قدمت این خیابان به 220 سال قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد؛ بهتر است بدانید که این خیابان در ابتدا ویا لاتا نامیده می‌شد اما به علت برگذاری مسابقات اسب سواری در این خیابان آن را ویا دل کورسو نامیدند. البته برگزاری مسابقات اسب‌سواری در قرن پانزدهم ممنوع شد، اما نام ویل دل کورسو همچنان روی این خیابان ماند! این خیابان نه تنها یکی از خیابان‌های مهم رم محسوب می‌شود، بلکه در دنیای گردشگری نیز یکی از خیابان‌های مهم جهان به شمار می‌رود.
در سال ۱۹۷۴ در یکی از استان‌های کشور چین به نام شیانشانکسی، کشاورزان برای رسیدن به آب مشغول حفاری زمین بودند که به یک حفره عظیم و اعجاب‌انگیز رسیدند. در آن حفره حدود ۸۰۰۰ سرباز سفالی انسان‌نما به همراه اسب‌ها و کالسکه‌هایشان کشف شد که مربوط به دوران پادشاهی کین شی هوانگ بود. بعد از کشف شدن این منطقه، اکتشافات اصلی آغاز شد. به گفته تاریخ‌دانان حدود ۷۰ هزار کارگر به مدت سه دهه بر روی این منطقه کار کردند و تاکنون مساحتی حدود ۵۱.۸ کیلومتر مربع از این مقبره کشف شده است. در واقع می‌توان گفت لشکر سفالین چین شامل: مجسمه هزاران سرباز سفالین به همراه ارابه‌ها و اسب‌ها و… است که یکی از مهمترین یافته‌های آثار باستانی در سال‌های اخیر به شمار می‌آیند. ما در این مقاله قصد داریم به پاسخ این پرسش که لشکر سفالین چین چیست؟ بیشتر بپردازیم و همچنین درباره جاذبه لشکر سفالین چین یا همان لشکر سفالین شی آن چین صحبت خواهیم کرد. اگر شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که به مجموعه‌های تاریخی علاقمندید، توصیه می‌کنیم که از دیدن مجموعه لشکر سفالین در سفر با تور چین غافل نشوید و مطالب این مقاله را از دست ندهید.
اگر به بلندترین مناره جهان که از آجر ساخته شده است فکر کنید، نام قطب منار که در منطقه مهرائولی دهلی نو قرار دارد، اول به ذهن‌تان می‌آید. قطب منار دهلی جزو میراث جهانی یونسکو است و مجموعه‌ای که در آن قرار دارد، به عنوان یکی از معروف‌ترین مجموعه‌های بناهای تاریخی دهلی در نظر گرفته می‌شود. بنابراین اگر قصد سفر به هند را دارید، به احتمال زیاد خود را مقابل این مناره معروف خواهید دید. اما با وجود این همه میراث فرهنگی که به یک بنای تاریخی گره خورده است، دیدن آن و قدردانی از داستان یا تاریخ پشت آن، شرم‌آور است. کلمه قطب منار از زبان عربی گرفته شده است که به معنای قطب یا محور است. زیرساخت قطب منار در سال 1199 پس از میلاد به عنوان یکی از قدیمی‌ترین مکان‌هایی که توسط سلاطین دهلی ساخته شده بود، تأسیس شد. در ادامه با ما همراه باشيد تا با اين بنا به‌طور كامل آشنا شويد. آشنایی با قطب منار دهلی قطب منار در دهلی یکی از محبوب‌ترین مکان‌های گردشگری دهلی است. این برج استوانه‌ای باشکوه که با شیارهای گرد و بلند تعبیه و با نقوش تزئینی بر روی ستون‌های آن ساخته شده است، از مخروط‌های ماسه‌سنگ قرمز از پایه‌ای به قطر 14.3 متر تا نوک آن به قطر 2.75 متر دیده می‌شود و با 378 پله ساخته شده است که تا بالای برج این بنای تاریخی خیره‌کننده و مهیب 72.5 متری همچنان به زیبایی در دهلی جنوبی ایستاده است. این بنا در زمان حکومت اولین سلطان ترک مسلمان به نام قطب الدین ایبک ساخته شد. نام این برج ممکن است از نام خود سلطان گرفته شده باشد که آن را ساخته، اما برخی معتقدند که احتمالا این برج به یاد صوفی سنت قطب‌الدین بختیار کاکی ساخته شده که از سلطان ایلتوتمیش (حاکم پس از سلطان ایبک) الهام گرفته است. بیشتر بخوانید: جاذبه کوچی | مناطق جذابی که در سفر به کوچی هند باید ببینید معماری و تاریخ قطب منار در دهلی نو معماری قطب منار دهلی هند به معنای «برج قطب» شبیه منار جام و دیگر مناره‌هایی است که توسط غوریان در افغانستان دیده می‌شود. ساخت‌وساز در سال 1193 بعد از میلاد، توسط سلطان ایبک آغاز شد که بقایای 27 معبد جین را از دوران پانداوا تا زمان فرمانروای تومار را ساخت که به‌خاطر آن، شهر لال کوت و سپس دوره چاوهان که آخرین فرمانروایان هندو دهلی بودند را تخریب کرد. در واقع، منطقه‌ای که خرابه‌های لعل کوت وجود داشت توسط سلطان ایبک برای ساخت برج و سازه‌های اطراف آن استفاده شد. قطعات تکه تکه شده این معابد به همراه ماسه سنگ‌های قرمز برای ساخت قطب منار دهلی در هند استفاده شد و برج شروع به شکل گیری کرد. سلطان ایبک فقط برای تکمیل پایگاه و طبقه اول خود زندگی کرد. بعدها، جانشین او، سلطان ایلتوتمیش ملقب به آلتاماش، سومین سلطان ترک، سه طبقه دیگر را بر طبقه اول این منار بنا کرد. طبقه پنجم و آخر برج توسط فیروز شاه تغلق در سال 1386 به پایان رسید که طبقات چهارم و پنجم را نیز با سنگ مرمر سفید کامل تجهیز کرد؛ زیرا طبقه چهارم در زمان حکومت وی در اثر زلزله ویران شد. او همچنین می‌خواست یک ویژگی مهم مانند آلاچیق‌ها و یک پایان عالی را به این برج اضافه کند و بنابراین این سازه شگفت‌انگیز به وجود آمد. قطب منار و بناهای تاریخی اطرافش قطب منار دهلی، همچنین ترکیبی از معماری هندی و اسلامی را به تصویر می‌کشد و از این رو در اولین بنای باشکوهی که برپا و برای همه شناخته شد، پیشگام بود. از آن‌جایی که قطب منار دهلی در هند، توسط سه نسل از سلاطین ساخته شده است، به وضوح سبک‌های مشهودی را روایت می‌کند که در طبقات مختلف توسط حاکمان مربوطه از سلسله غلامان تا عصر تغلق ساخته شده است. برج دارای شفت‌های مخروطی گرد متعددی است که با بالکن‌های کوچکی که با طرح‌های استالاکتیتی پیچیده دیده می‌شوند، مشخص شده‌اند. طبقه اول شیارهای تزیینی مدور و نوک تیز و طبقه دوم و سوم با شیارهای زینتی ستاره‌ای شکل دیده می‌شود. این برج همچنین با طرح‌های پیچیده و آیاتی از کتاب مقدس «قرآن» حک شده و دارای یک خط عجیب‌وغریب است که باید توسط یک صنعتگر هندو هنگام کار بر روی این منار حک شده باشد. گفته شده که برج به لطف ویشوا کارما ساخته شده و احتمالا به این واقعیت اشاره دارد که هر اینچ از این منار با سنگ‌های معابد باستانی مقدس تعبیه شده است. سلطان ایبک ممکن است، قطب منار دهلی را برای اهداف متعددی تأسیس کرده باشد که فقط او و نسلش شناخته شده‌اند و حتی امروز نیز مورد بحث است. برخی از تئوری‌ها بیان می‌کنند که این برج برای اعلام پیروزی و تسلط سلطان در دهلی یا به عنوان یک برج دفاعی ایجاد شده است که سلطان میتواند از آن‌جا هرگونه سیگنال ناموجه از سوی دشمنان را مشاهده کند درحالی‌که برخی دیگر بیان می‌کنند که به عنوان یک برج انحصاری ساخته شده است. قطب منار دهلی در کشور هند، «منار مسجد جامی» نامیده می‌شود كه از آن‌جا، فرد مسلمان معروف به «مؤذم» یا «مؤذن» میتواند «اذان» یا «دعا» را رهبری کند و در آن‌جا قوم خود را به نماز بخواند. نمازهای یومیه یا «صلوات» آن‌ها، پنج نوبت در روز و جلسات نماز جمعه که در مسجد قوت الاسلام که نزدیک برج قرار دارد و به «قطب اسلام» نیز معروف بود، یک بار برگزار می‌شود. قطب منار دهلی کشور هند، چندین زلزله مانند زلزله 1505 را تجربه و در برابر آن مقاومت کرده بود که به آن آسیب رساند و از این رو توسط امپراتور سلطنتی Sikandra Lodi تعمیر شد. در سال 1794، منار مجددا توسط زلزله‌ای تخریب شد که تا حدی به غرفه‌های ساخته شده توسط فیروز شاه تغلق آسیب وارد کرد و سرگرد اسمیت جایگزین آن شد و بعدا لرد هاردینگ در سال 1848 این غرفه را جایگزین کرد. قطب منار دهلی توسط سایر بناهای باستانی و قرون وسطایی احاطه شده که شامل یک مسجد باستانی و مقبره‌هایی است که بخشی از مجموعه معروف قطب را تشکیل می‌دهد که در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یک منطقه حفاظت شده در نظر گرفته شده‌اند. قطب منار دهلی در هند، گردشگران و بازدیدکنندگان زیادی را از سرتاسر جهان به‌خود جذب می‌کند. بیشتر بخوانید: معابد خاجوراهو هند | مکانی جذاب برای گردشگران تاریخچه مختصری از قطب منار پس از آن که قطب الدین ایبک ساخت اولین طبقه منار قطب را آغاز کرد، داماد او به نام شمس الدین ایلتوتمیش سه طبقه دیگر را تکمیل کرد. در سال 1369 بر اثر اصابت صاعقه، طبقات بالای قطب منار آسیب دید و حکمران وقت به نام فیروز شاه تغلق مسئول جایگزینی طبقات آسیب‌دیده شد و یک طبقه دیگر نیز به منار قطب اضافه کرد. قطب منار توسط سیکاندر لودی در سال 1505 پس از زلزله‌ای که به آن آسیب رساند، تعمیر شد. مردم معمولا تصور می‌کنند که قطب منار دهلی به نام قطب‌الدین ایبک که شروع به ساخت آن کرده، نام‌گذاری شده است، اما براساس برخی منابع، این احتمال وجود دارد که نام قطب منار از نام یک قدیس صوفی قرن سیزدهم به نام قطب الدین بختیار کاکی گرفته شده باشد، زیرا شمس الدین ایلتوتمیش که پس از اتمام طبقه اول سه طبقه دیگر را ساخت، ارادتمند قطب‌الدین بختیار کاکی بود. در سال 1993 قطب منار به فهرست میراث جهانی اضافه شد. معماری قطب منار دهلی قطب منار دهلی پنج طبقه روی هم قرار دارد و سه طبقه پایین آن از ماسه سنگ قرمز کم رنگ تشکیل شده و با بالکن و فلنج طبقاتی از هم جدا شده‌اند. طبقه چهارم از سنگ مرمر و طبقه پنجم از ماسه سنگ و مرمر است. بر دیوارهای قطب منار، آیاتی از قرآن کریم حک شده است. مناره‌ها و برج‌های بسیار دیگری نیز وجود داشته است که بعدا و با الهام از منار قطب ساخته شده‌اند. برخی از مناره‌هایی که شبیه قطب منار هستند، عبارتند از مینی قطب منار و چند منار. بیشتر بخوانید: جاذبه دیدنی شهر ریشی‌کش، شهر یوگا در هند چرا برج برای عموم بسته است؟ عموم مردم قبل از سال 1976 به طبقه اول منار قطب دسترسی داشتند. پس از سال 2000 به دلیل خودکشی برخی افراد، دسترسی به بالای آن برای عموم ممنوع شد. این حادثه مربوط به 13 آذر 1360 است که روشنایی راه پله از کار افتاد و برای خروج ازدحام جمعیت، مشکل به وجود آمد و در آن ازدحام جمعیت از 400 تا 500 نفر بازدیدکننده، تعدادی مجروح و 47 نفر کشته شدند. بیشتر این بازدیدکنندگان دانش‌آموزان مدرسه بودند. از این حادثه، عموم مردم به برج دسترسی نداشته و همچنین قوانین ورود به آن بسیار سختگیرانه شد. چگونه به قطب منار دهلی برسیم؟ با مترو: این ساده‌ترین و کوتاه‌ترین راه برای رسیدن به قطب منار است. نزدیک‌ترین ایستگاه، ایستگاه متروی قطب منار نامیده می‌شود. از ایستگاه می‌توانید یک تاکسی یا خودرو بگیرید زیرا استفاده از اتوبوس‌ها متداول نیست. با اتوبوس: تعداد کمی از اتوبوس‌ها در این مسیر در دسترس هستند. رانندگی از فرودگاه: از جاده فرودگاه به سمت Rao Tula Ram Marg بروید. سمت راست بپیچید تا به سمت PALAM MARG برانید و به لادو سرای برسید. نكته پایانی این قطب منار دهلی که قطر پایه آن 14.3 متر یا 47 فوت است، به دلیل باریک شدن به 2.7 متر یا 9 فوت در بالا کاهش می‌یابد، همچنین یکی از مکان‌های موردعلاقه گردشگران برای بازدید است. اگرچه دسترسی به برج مجاز نیست، اما هنوز گردشگران به اینجا می‌آیند و از ساخت این مناره زیبای دهلی تعریف می‌کنند.
آشنایی شما با موزه‌های تورین چقدر است؟ تورین یکی از پرجمعیت‌ترین شهرهای کشور است که در قسمت شمالی و در منطقه پیمونت ایتالیا واقع شده است. این شهر از قرن شانزدهم یک مرکز سیاسی بزرگ در اروپا بود و حتی به‌عنوان اولین پایتخت پادشاهی ایتالیا در قرن نوزدهم نیز به شمار می‌رفت. از آن زمان به بعد، تورین به یک مرکز تجاری و فرهنگی تبدیل شده است که در "مثلث صنعتی" ایتالیا با جنوا و میلان گنجانده شده است. به علت تاریخ غنی و فرهنگ آن، جاذبه‌های جالب متعددی از جمله کاخ‌های زیبا، میدان‌های جذاب و گالری‌های هنری در تورین وجود دارد. شهر تورین همچنین به دلیل معماری زیبای خود که سبک‌های مختلفی مانند رنسانس، روکوکو، نئوکلاسیک، باروک و حتی هنر نو را درهم می‌آمیزد، مشهور است. بیشتر بخوانید: گشت‌وگذار در قلعه‌های تاریخی ایتالیا + راهنمای بازدید شهر تورین بیش از 40 موزه را به بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد که برخی از آن‌ها اهمیت جهانی دارند. موزه‌های تورین مانند موزه ملی سینما واقع در ساختمان مول آنتونلیانا، نماد تورین که با 167 متر بلندترین موزه جهان به شمار می‌رود و موزه مصر تورین، دومین موزه از نظر اهمیت و کیفیت است. چنانچه با تور ایتالیا به شهر تورین سفر کنید، می‌توانید از موزه‌های متنوع این شهر دیدن فرمایید و نهایت لذت را ببرید. موزه فوتبال تورین باشگاه یوونتوس اف‌سی یکی از معروف‌ترین تیم‌های ایتالیاست که در طول سال‌های گذشته در مجموع 36 عنوان قهرمانی لیگ را به دست آورده است. این باشگاه فوتبال تاریخی به‌طور مداوم یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های فوتبال اروپا در دهه‌های اخیر بوده است. از زمان ورود کریستیانو رونالدو، این باشگاه بیش از پیش مدعی جایگاه خود به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین برندها در دنیای فوتبال جهانی شده بود. برخی از مشهورترین بازیکنان فوتبال در طول دوران حرفه‌ای خود در اینجا بازی کرده‌اند. بازیکنانی از جمله زلاتان ابراهیموویچ، الساندرو دل پیرو، جانلوئیجی بوفون و بسیاری دیگر. موزه ملی سینما تورین موزه ملی سینما در مول آنتونلیانا، نماد تورین و مجموعه‌ای غنی از تجهیزات نوری پیش‌سینما (فانوس‌های جادویی)، مواد فیلم‌های قدیمی و مدرن، پوسترهای فیلم، لباس‌ها و سایر یادگاری‌های ملی و بین‌المللی را ارائه می‌دهد. این موزه در سال 1941 در مجموعه تورین افتتاح شد، پروژه‌ای توسط ماریا آدریانا پرولو که یک مورخ بود، آغاز به کار کرد. بیشتر بخوانید: جاذبه ورونای ایتالیا | شهر عاشقان معروف جهان در سال 1942، شهر تورین اتاق‌هایی از مول آنتونلیانا را به موزه پیشنهاد داد تا چیزهایی را که کلکسیونر جمع‌آوری می‌کرد، در آن‌جا نگهداری و نشان دهد. از سال 1953 این موزه که عضو فدراسیون بین‌المللی بایگانی فیلم (FIAF) در سال 1992 بود، به لطف حمایت منطقه پیمونت، شورای شهر تورین، استان تورین و بانک Cassa di Risparmio به یک بنیاد تبدیل شد. امروز موزه ملی سینما، پس از چند جابجایی به جایگاه اصلی خود در مول آنتونلیانا بازگشته است. نمایشگاه تماشایی معمار فرانسوا کانفینو که در ژوئیه 2000 افتتاح شد، نماد بنای یادبود شهر را به موزه‌ای تبدیل کرده که در سال 2009 راه‌اندازی شده است. این موزه که به پنج سطح تقسیم شده است، با مساحت 3200 متر مربع، کاملا خود را با معماری غیرمعمول مول منطبق کرده و از آن برای ارائه چشم‌اندازهای هوایی شگفت‌انگیز استفاده می‌کند. روی دیوارها، پوسترهای متحرک فیلم‌ها و در کلیسا تاریخ بیش از یک قرن سینما، از انیمیشن سینمایی تا فیلم‌های علمی تخیلی و فیلم‌های ترسناک تا سینمای عشق و مرگ به چشم می‌خورد. موزه مصرشناسی تورین موزه مصرشناسی، یکی از موزه‌های تورین است که بعد از موزه قاهره مهمترین موزه در جهان است. مجموعه‌های این موزه که ارزش تاریخی زیادی دارند، دوره‌ای بیش از 4000 سال را پوشش می‌دهند و همه دانش تمدن مصر را که یکی از جذاب‌ترین تمدن‌های گذشته است، در دسترس قرار می‌دهند. موزه مصر تورین یکی از بهترین مجموعه‌های مصنوعات مصری است که خارج از قاهره وجود دارد. بازدیدکنندگان جوان بدون‌شک از اتاق‌های تدفین بازسازی‌شده و همچنین تعداد بی‌شمار مومیایی‌هایی لذت خواهند برد که همیشه منبع جذابیت‌های وحشتناکی هستند. موزه ملی اتومبیل تورین تورین دارای سابقه و سنت طولانی در طراحی و ساخت وسایل نقلیه موتوری است. Fiat، Lancia، Iveco، Pininfarina، Bertone، Giugiaro، Ghia، Cisitalia همه در اینجا تأسیس شدند. بنابراین طبیعی است که مهمترین موزه اتومبیل در کشور ایتالیا در این شهر واقع شود. ساختمان موزه تورین و نمایشگاه دائمی این موزه که در سال 1960 افتتاح و به Giovanni Agnelli، بنیانگذار فیات تقدیم شد، در سال 2011 به‌طور کامل بازسازی شد. MAUTO امروزه یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های توریستی تورین هم برای "سران بنزین" و هم برای عموم مردم است. موزه ملی اتومبیل تورین که در نوع خود در ایتالیا بی‌نظیر است، در 20 مارس 2011 به روی عموم بازگشایی شد. از مبدأ تا تکامل معاصر اندیشه خلاق، بازنگری تمام مراحل جامعه مدرن، در اینجا به نمایش گذاشته می‌شود. موزه ملی جدید ماشین تورین با صحنه‌پردازی که توسط معمار و صحنه‌نگار فرانسوا کانفینو خلق شده است و با طراحی سبک مدرن و نوآورانه طراحی‌شده‌اش نه تنها برای کسانی که عاشق اتومبیل هستند، بلکه با سلیقه تعداد زیادی از بازدیدکنندگان نیز سازگار است. کاخ ماداما تورین یکی دیگر از موزه‌های تورین کاخ ماداماست که ترکیبی از تاریخ دو هزارساله شهر تورین را نمایش می‌دهد. این کاخ در قرن پانزدهم ساخته شده و یکی از جذاب‌ترین دستاوردهای سبک باروک اروپایی به شمار می‌رود. درحال‌حاضر شامل موزه مدنی هنرهای باستانی با نمایشگاه بسیار مهمی از آثاری مثل مجسمه‌های باستانی و یک گالری هنری است. مجموعه موزه‌های سلطنتی مجموعه موزه‌های سلطنتی تورین (Polo Reale) در یک مکان معماری منحصربهفرد در میان مهمترین موزه‌های تورین ترکیب شده‌اند: کاخ سلطنتی، نمونه‌ای باشکوه از معماری قرن هفدهم و اقامتگاه پادشاهان ساردینیا تا سال 1659 و سپس ویتوریو امانوئل دوم تا سال 1865است. بیشتر بخوانید: بهترین و شگفت‌انگیزترین سوغات ایتالیا را بشناسید اسلحه‌خانه سلطنتی، یکی از غنی‌ترین مجموعه‌ها در جهان از سلاح‌های گرم، سلاح‌های سفید، قطعات گرانبهای قرون وسطایی، آثار ناپلئونی و زره متعلق به پادشاهان ساووی است. گالری ساباودا، یکی از مهمترین گالری‌های هنری ایتالیاست و موزه باستان‌شناسی با یافته‌های مهم منطقه که از طریق یک مسیر بازدید اخیرا تجدید شده است؛ و همچنین نمایشگاه هزاران قطعه، چشم‌انداز وسیعی از باستان‌شناسی پیمونت را ارائه می‌دهند. دیگر تمدن‌های باستانی در ایتالیا، از دوران پیش از تاریخ تا قرون وسطی و کتابخانه سلطنتی در اینجا به نمایش گذاشته می‌شود که عمدتا تاریخ ایالت‌های ساووی و علوم تاریخی را گردآوری می‌کنند. موزه ریسورجیمنتو تورین موزه Risorgimento تورین، درهای خود را از 18 مارس2011 با یک نمایشگاه کاملا بازسازی شده، افتتاح کرد. این موزه با 30 اتاق که در آن بازدیدکنندگان می‌توانند 2400 قطعه انتخاب شده از بین بیش از 50000 اثر حفظ شده را تماشا کنند، دوباره به روی عموم باز می‌شود. این موزه در Palazzo Carignano و در چند قدمی موزه مصر است. موزه هنرهای شرقی موزه هنر شرقی یکی دیگر از جالب‌ترین موزه‌های تورین است. این موزه، درست در وسط مرکز شهر واقع شده است و به بازدیدکنندگانش بینش عمیقی از فرهنگ و هنر بسیاری از کشورهای آسیایی ارائه می‌دهد. موزه هنرهای شرقی در سال 2008 افتتاح شده و درحال‌حاضر بیش از 1500 اثر از کشورهای مختلف آسیا را ارائه می‌دهد. این موزه از 5 بخش تشکیل شده است: جنوب آسیا، چین، ژاپن، منطقه هیمالیا و کشورهای اسلامی. موزه قرون وسطایی دهکده قرون وسطایی تورین که توسط گروهی از هنرمندان به مناسبت نمایشگاه بین‌المللی سال 1884 ایجاد شد، نمونه قابل توجهی از بناها و تزئینات اواخر قرون وسطی است. در خیابان‌های دهکده، خانه‌ها، میدان‌ها و فواره‌ها از ویژگی‌های هنری و معماری بیش از 40 ساختمان از Piedmont و Valle d'Aosta الهام گرفته شده‌اند که قدمت آن به قرن 15 بازمی‌گردد. قلعه مشرف به روستا، اتاق‌ها و باغ یک اقامتگاه نجیب قرن پانزدهم را بازتولید می‌کند. موزه کفن یکی دیگر از موزه‌های تورین، موزه کفن است که در سال 1936 تأسیس شد. این نمایشگاه تصاویر سه بعدی، عکس‌های بزرگ و اسناد توضیحی، تحقیقاتی را که از سال 500 برای درک منشأ این پارچه مرموز انجام شده است، دنبال می‌کند. این موزه همچنین عبادتگاه نقره‌ای و سنگ‌های سخت قرن شانزدهم را در خود جای داده که تا سال 1998 کفن در آن نگهداری می‌شد. موزه کفن تورین شاید جالب‌ترین اثری باشد که در کلیسای جامع تورین نگهداری می‌شود. این یک پارچه کتانی است که تصویر یک مرد را در خود دارد و ادعا می‌شود که کفن عیسی ناصری در آن پیچیده شده است. تاریخچه این موزه بسیار جالب و تاریخچه سفره‌های پارچه در آن از قبل از اواسط قرن چهاردهم مشخص نیست، اما از سال 1357 به بعد به خوبی ثبت شده است.
موزه ملی سوئیس در قلب زوریخ و کنار ایستگاه قطار هاپ بانهوف قرار دارد. بنای این موزه زیبا از یک ساختمان تاریخی باشکوه و جناح جدید تشکیل شده. ساختمان اصلی در سال 1898 میلادی به سبک تاریخ‌گرایی توسط گوستاو گول و به شکل دژهای فرانسوی در دوره رنسانس در کشور سوئیس ساخته شد. گوستاو گول نمای سبک‌های مختلف معماری را از اواخر قرون وسطی تا عصر مدرن با هم تلفیق کرد تا ترکیبی واحد از آن‌ها به وجود آورد. افزونه جدید ساختمان که معماران سوئیسی «کریست و گنتنبین» آن را طراحی و در سال 2016 بازگشایی کردند، به خوبی طراحی اصلی گوستاو گول را تکمیل کرده است. در این جناح‌ها یک سالن نمایشگاهی پرکاربرد، کتابخانه‌ای شیک و یک سالن اجتماعات برای رویدادهای عمومی نیز تعبیه شده است. شما در موزه ملی سوئیس می‌توانید آثار هنری از ماقبل تاریخ تا دوران باستان و از قرون وسطی تا قرن بیستم را ببینید. آثار هنری مدرن کلاسیک و آثار قرن شانزدهم، هفدهم و هجدهم در بخش دیگری از شهر زوریخ در موزه «کونستاهاوس» واقع شده‌اند. در موزه ملی سوئیس بخشی غنی از آثار گوتیک، چیوالری و مجموعه‌ای جامع از مجسمه‌های چوبی کلیسایی، محراب وجود دارد. مجموعه‌ای از ظروف چینی و لعاب‌دار «فیانس» موزه در اختیار «سونفتهاوس زو مایسن» در نزدیکی کلیسای «فرومونستر» قرار گرفته است. قایق‌ها تور گردشی خود بر رودخانه‌ی لیمات را از موزه ملی سوئیس به سمت «ولیسهوفن» و دلتای رودخانه‌ای «زوریخ‌هورن» آغاز می‌کنند. نمایشگاه‌های موقت با موضوعات محلی به‌طور مرتب برپا می‌شوند و به مجموعه این اطلاعات ارزشمند اضافه می‌کنند. با وجود رویدادهای ویژه و تورهای راهنمای کامل در موزه ملی سوئیس می‌توانید به بازدید از این موزه بپردازید. بیشتر بخوانید: معرفی روستای آپنزل در سنت گالن | یکی از بکرترین روستاهای سوئیس از قرن نوزدهم به‌عنوان قرن ملت‌ها و دولت‌های ملی یاد می‌شود چرا که در این دوره، بیشتر کشورها سرگرم احداث بناها و یادمان‌های مختلفی برای نمایش افتخارات و عظمت کشورشان بودند، ولی دولت فدرال جوان سوئیس با طرح احداث موزه ملی دست و پنجه نرم می‌کرد. ایده اولیه احداث موزه با انتقادها و ایرادات فراوانی همراه بود و دلایل مختلفی نیز مزید بر علت شد تا کلا ایده احداث موزه کنسل شود. اما محبوبیت نمایشگاه‌های برگزار شده در هر شهر به اندازه‌ای بود که بتواند از ایده برگزاری موزه ملی حمایت کند و در نهایت در سال 1883 یکی از اعضای شورای ملی به نام فردریک سالومون ووگلین بحث احداث موزه ملی را مجددا مطرح کرد. موزه ملی سوئیس شامل 840 هزار اثر مختلف درباره تاریخ سوئیس است. اتاق‌ها و تالارهای این موزه بزرگ‌ترین مجموعه اطلاعات درباره فرهنگ و تاریخ سوئیس را در دل خود دارند: صنایع‌دستی، اشیاء مورد استفاده روزانه، نقاشی‌ها و مجسمه‌هایی از دوران ماقبل تاریخ تاکنون، همگی ماجراها و اتفاقات جالب دنیا را تعریف می‌کنند. راهنماهای صوتی در این موزه برای افراد مورد نیاز ایجاد شده که از طریق اپلیکیشن "موزه ملی" در گوشی‌ها قابل دسترسی هستند. Swiss National Museum نشان‌دهنده تنوع شهرها و کانتون‌های زوریخ است. در دل نمایشگاه ویترینی شامل 60 اثر تاریخی وجود دارد که ماجراهای تاریخی زوریخ را روایت می‌کند. تالار اسلحه‌ها علاوه‌بر سلاح‌های مختلف تاریخی، نقاشی‌های دیواری باشکوهی دارد که توسط فردیناند هودلر در قرن 19 میلادی کشیده شده و نشان‌دهنده میدان نبرد بین سوئیس و فرانسه است. موزه ملی سوئیس در همه روزهای هفته، باز است و شما برای بازدید از موزه می‌توانید از ده صبح تا پنج عصر به محل آن مراجعه داشته باشید. مدت زمانی که طول می‌کشد تا بتوانید از کل موزه بازدید کنید، حداقل یک ساعت و حداکثر دو ساعت است و این زمان برای بازدید از بخش‌های مختلف موزه کافی است. بیشتر بخوانید: آشنایی با جاذبه‌های گردشگری شهر سنت موریتز سوئیس برای ورود به این موزه، مانند بسیاری از موزه‌های دیگر هزینه دریافت می‌شود و بازدید از بخشی از موزه به نام "فقط سوئیس" رایگان است. فصلی که برای سفر به سوئیس و بازدید از موزه این کشور مناسب است، وابسته به خود شخص و هدف از سفر به سوئیس است. اگر می‌خواهید از تفریحات زمستانی از جمله اسکی نیز استفاده کنید، فصل زمستان برای شما بسیار مناسب است و در صورتی که قصد بازدید از جاذبه‌های تاریخی، طبیعی و گردشگری سوئیس را دارید، تابستان و بهار بهترین زمان سفر به سوئیس برای شما خواهد بود. نکته مهمی که در مورد فصل سفر به سوئیس باید در نظر داشته باشید، این است که در فصل تابستان گردشگران زیادی در این کشور حضور دارند. مسیر دسترسی به موزه ملی زوریخ بسیار آسان است چرا که در مجاورت ایستگاه مرکزی زوریخ واقع شده است و با استفاده از وسیله‌های نقلیه عمومی در هر کجای شهر زوریخ باشید، می‌توانید به راحتی به این موزه مراجعه کنید و از آثار متعدد تاریخی آن بازدید داشته باشید.
موزه پرادو مادرید یا همان موزه دل پرادوی اسپانیا جواهر فرهنگی اسپانیاست که یکی از بهترین و پر احساس‌ترین مجموعه‌های نقاشی اروپا را به رخ می‌کشد. این منطقه یکی از جاهای دیدنی مادرید است و می توانید در سفر با تور مادرید از این موزه جذاب بازدید فرمایید. پرادو مکان عظیمی است. بدون برنامه‌ریزی، شما فقط می‌توانید در اطراف پرسه بزنید و شاهکارها را خیلی سریع از نگاه بگذرانید. در ادامه نکات و ترفندهایی را برای بازدید از موزه دل پرادوی اسپانیا ارائه می‌کنیم. معرفی بخش‌های مختلف موزه پرادو مادرید موزه پرادو مادرید در سال 1819 به‌عنوان موزه سلطنتی نقاشی افتتاح شد. این موزه پرافتخار، امسال 200 سالگی خود را جشن می‌گیرد و یکی از مشهورترین موزه های اسپانیا است. مجریان هنری پرادو فرانسیسکو گویا، دیگو ولاسکز و پیتر پل روبنس هستند اما شاهکارهایی از Titian، Bosch و El Greco نیز وجود دارد. شما می‌توانید در اتاق به اتاق این موزه پر از نقاشی‌های زیبا پرسه بزنید. بیشتر بخوانید: بهترین هتل‌های بارسلونا بوش در سه‌گانه «باغ لذت‌های زمینی»، دنیای عجیب‌وغریب، غیرقابل کشف و پر از وسوسه را به تصویر می‌کشد. این احتمالا یک تصویر خلقت و نفرین است پر از موجودات برهنه ترکیبی، اعمال عاشقانه وحشت‌های توهم‌آمیز. به جرات می‌توان گفت که یک محراب واقعی است. اطلاعات زیادی در مورد بوش مرموز وجود ندارد. مورخان هنر نمی‌دانند او چه زمانی به دنیا آمده است، آیا تحصیل کرده یا حامیانش چه کسانی بوده‌اند. هیچ یک از نوشته‌های بوش باقی نمانده است، بنابراین تفسیر نقاشی‌های او دشوار است. مورخان هنر قرن‌هاست که به جستجو و تحلیل نمادها در آثار اسرارآمیز او می‌پردازند. به‌عنوان مثال، توت‌فرنگی‌های زیادی در پانل مرکزی وجود دارد که ممکن است یک "میوه عشق" فریبنده باشد. با وجود محتوای به ظاهر تکان دهنده‌اش، این نقاشی در آن زمان محبوبیت زیادی داشت. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد این نقاشی در مکان‌های برجسته نمایش داده و ملیله‌ها و کپی‌هایی از آثار اصلی بوش ساخته شده است. نقاشان دیگر از جمله پیتر بروگل، از سبک بوش کپی کردند و بوش به شدت بر جنبش سوررئالیستی تأثیر گذاشت. یک واقعیت کمتر شناخته شده در مورد این اثر این است که اگر دریچه‌های سه‌تایی را ببندید، نقاشی کاملا متفاوتی خواهید داشت. لاس منیناس یکی دیگر از نقاشی‌های معمایی و یکی از مهمترین شاهکارهای هنر اروپایی است. لاس منیناس در اصل مونالیزای پرادو است. ادوار مانه، نقاش فرانسوی گفت: «ولاسکز به تنهایی ارزش سفر را دارد» به پرادو. Las Meninas در زبان اسپانیایی به معنای «خدمت‌های افتخار» است. ولاسکز نقاش درباری فیلیپ چهارم، از حامیان هنرهای معروف به «شاه شاعر» بود. او در طول زندگی حرفه‌ای خود، ده‌ها عکس از خانواده سلطنتی را نشان داد. این یکی تقریبا شبیه یک پولاروید و کار اوج ولاسکز است. مورخان هنر هنوز در مورد معنای آن اختلاف نظر دارند. این نقاشی چشم‌اندازی منحصربهفرد دارد پر از شخصیت‌های عجیب‌وغریب. یک راهبه، یک کوتوله، خود هنرمند، یک شاهزاده خانم. پادشاه و ملکه در پس زمینه دیده می‌شوند که در آینه منعکس شده‌اند. فضای زیادی از این نقاشی به سقف اختصاص داده شده است. این نقاشی آن‌قدر غیر معمول و صمیمی است که ممکن است یک صحنه، تصویر شده باشد. مشخص نیست که آیا Las Meninas یک سلف پرتره است، یک پرتره سلطنتی یا تصویری از زمانی است که شاهزاده خانم به‌طور خودجوش به استودیوی ولاسکز آمده است. برخی از منتقدان هنری این نقاشی را به‌عنوان یک توهم نوری توصیف می‌کنند که در آن، بینندگان به داخل نقاشی کشیده می‌شوند. ولاسکوز استاد نور و سایه بود. او عمدا از آن برای انتقال حس رمز و راز استفاده کرد. در سال 1807 ناپلئون به اسپانیا حمله کرد و برادرش را بر تخت سلطنت نشاند. در 2 مه 1808 صدها اسپانیایی شورش کردند. در 3 می، این مبارزان آزادی اسپانیایی توسط فرانسوی‌ها جمع‌آوری و قتل عام شدند که خون در خیابان‌های مادرید جاری شد. کشتار هموطنانش و وحشت جنگ، تأثیر عمیقی بر گویا گذاشت. او دو تهوع سفارشی برای یادبود قیام اسپانیا خلق کرد: دوم مه 1808 و سوم می 1808 هر دو در پرادو هستند و قطعا نقاشی‌های معمولی در این سالن نیستند. سوم می 1808 مشهورترین اثر گویا و شاید بهترین نقاشی در پرادوست. گویا در آن، غیرانسانی بودن انسان را نسبت به انسان به تصویر می‌کشد، نه یک امر قهرمانانه بدون خونریزی. این یک نقاشی احساسی است که در آن شخصیت مرکزی، یک ضد قهرمان با دست‌های بالا رفته گیج‌شده، در کنار جاده است که مانند یک حیوان توسط افراد مسلح ناشناس کشته می‌شود. از آن‌جایی‌که این نقاشی بسیار خام است، مستقیما به انبار فرستاده شد و به مدت 40 سال توسط مردم دیده نشد. این یک تصویر وحشتناک است، یک بیانیه قدرتمند ضد جنگ که بعدها بر مانه و پیکاسو نیز تأثیر گذاشت. رافائل یکی از نقاشان بزرگ دوره رنسانس به همراه لئوناردو داوینچی و میکل‌آنژ است. بیشتر آثار هنری رافائل در واتیکان است، اما تعداد کمی از آن‌ها در پرادو وجود دارد. رافائل در اوج قدرتش تصور می‌شد که مردم را «واقعی‌تر از آنچه هستند» ترسیم می‌کرد. موضوع این نقاشی نفیس، ناشناخته است، بهترین حدس کاردینال جیووانی آلیدوسی است. او بیانی مبهم دارد که شبیه مونالیزاست. اما او به‌عنوان مردی بی‌رحم شناخته می‌شد. و پرتره، با رنگ‌های تندش ممکن است منعکس‌کننده آن باشد. آلیدوسی ممکن است عاشق پاپ جنگجوی ژولیوس دوم، مسئول کلیسای سیستین نیز بوده باشد. آلبرشت دورر هنرمند مشهور رنسانس شمالی بود. او که در نورنبرگ متولد شد، ویژگی‌های دقیق هنر شمالی را با اصول پرسپکتیو و تناسب رنسانس ترکیب کرد. او بیشتر به‌عنوان یک چاپگر پیشگام مشهور بود. درحالی‌که این امر برای او شهرت به ارمغان آورد، پرتره‌های سفارشی‌اش چیزی است که برای او پول در زندگی به ارمغان آورد. بیشتر بخوانید: نکات سفر به اسپانیا این سلف پرتره دومین پرتره از سه پرتره دورر است. دورر نسبت به خود و نبوغ هنری‌اش نظر بالایی داشت. بنابراین پرتره‌های او نسبتا خود ستایشگرانه هستند. در این یکی، یک دورر مغرور به‌عنوان یک اشراف‌زاده با اهمیت ظاهر می‌شود که لباس‌های پر زرق و برق پوشیده است. موهای او یادآور حلقه‌های گرداب معروف لئوناردو داوینچی است. بشارت نفیس فار آنجلیکو یک محراب برای صومعه سانتو دومنیکو در نزدیکی فلورانس بود. این اولین محراب فلورانسی در سبک رنسانس در نظر گرفته می‌شود. فرا آنجلیکو یک راهب دومینیکن بود که در دنیای نقاشی ایتالیایی انقلابی شد. او از عناصر تزئینی زیبا و برخورد منطقی با فضا برای به تصویر کشیدن امور معنوی استفاده می‌کرد. او پس از مرگ به‌عنوان "نقاش فرشته" با "استعداد کمیاب و کامل" شناخته شد. در سمت چپ تابلو، اخراج آدم و حوا از بهشت را می‌بینید. در سمت راست، فرشته‌ای در برابر مریم باکره تعظیم می‌کند و به او می‌گوید که مسیح را به دنیا خواهد آورد. آلمودنا سانچز اخیرا برای نمایشگاه بزرگ پرادو در سال 2019 "فر آنجلیکو و ظهور رنسانس فلورانس" بازسازی شد. بازسازی، رنگ‌های زنده و نور شدید اثر را که به مرور زمان توسط لایه‌های انباشته خاک و آلودگی پنهان شده بود، آشکار کرد. اکنون، نقاشی با درخشندگی جدیدی می‌درخشد. اگر با تور اسپانیا به این کشور سفر کنید از جاذبه‌های فراوان این موزه بهرمند خواهید شد. بیشتر بخوانید: جزیره مایورکا اسپانیا ال گرکو، نجیب‌زاده با دست روی سینه. علاقه چندانی به تصویر کشیدن چیزها به شکل ظاهری نداشت. او قوه تخیل خود را به کار گرفت و در فرم و هیکل، تجدید نظر کرد. ال گرکو که در ابتدا از نقاشان دوره رنسانس الهام گرفته بود، به سرعت سبک جنبش جدید منریسم را پذیرفت. آن‌ها نمی‌خواستند از طبیعت تقلید کنند و به دنبال دور شدن از واقعیت و افشای جنبه‌های روانشناختی و دنیای درونی یک موضوع بودند. مطابق با این تفکر، پرتره‌های ال گرکو، مانند تصویر بالا، چهره‌های پرپیچ و خم کشیده‌ای را به تصویر می‌کشند که گاهی اوقات رنگدانه‌های شروعی دارند. آن‌ها گویاتر و انتزاعی‌تر از موضوعات معاصر او هستند. در واقع، ال گرکو ممکن است یکی از پیشروهای اکسپرسیونیسم باشد. جنتلمن با دست روی سینه‌اش مشهورترین پرتره ال گرکو با موضوعی نامعلوم است. او بخشی از سریال معروف ال گرکو از مقامات ناشناس تولدو است. او که با رنگ‌های تیره خاموش احاطه شده، به شدت به بیننده خیره شده است. ریش، صورت و انگشتان او شیک و کشیده است. ال گرکو آنچه را که موعظه می‌کرد، تمرین کرد و "از سبک اصلی که در روح شما می‌تپد، محافظت کرد."
قلعه‌های تاریخی ایتالیا از زیباترین و تاریخی‌ترین قلعه‌های اروپا هستند. از ویرانه‌های جزئی گرفته تا سازه‌های بازسازی و مرمت شده، این قلعه‌های قدیمی ایتالیا زیبایی منحصر‌به‌فردی دارند. این منطقه از کشور تاریخ منحصربهفرد خود را دارد که در معماری و قلعه‌های آن منعکس شده است. این ویژگی‌ها به قلعه‌های قدیمی ایتالیا اجازه می‌دهد تا از نظر سبک و طراحی منحصربهفرد باشند. ایتالیا برای تاریخ خود احترام زیادی قائل است، بنابراین بناها و مکان‌های تاریخی بسیاری از گذشته دارد. در کنار خرابه‌ها و معابد رومی متعدد، قلعه‌های تاریخی در ایتالیا وجود دارند که در انتظار کشف هستند. بسیاری از قلعه‌های تاریخی ایتالیا به‌طور قابل توجهی به خوبی حفظ و مراقبت شده‌اند. خیلی از قلعه‌ها در شرایط اولیه خود حفظ شده‌اند و با مبلمان، نقاشی‌ها و سایر ویژگی‌های مناسب فوق‌العاده‌اند. قلعه‌های قدیمی ایتالیا در کنار سواحل دریاچه‌ها و دریاها یا در دامنه‌های کوه قرار گرفته‌اند. با خواندن این مقاله در تالارهای تاریخ قدم بزنید یا نگاهی به سلول‌های تاریکی بیندازید که چهره‌های عمومی زندانی را در خود جای داده بودند. بازدید از قلعه‌های تاریخی ایتالیا بازدید از زیباترین قلعه‌های ایتالیا، بازدید شما را از کشوری که به دلیل تاریخ طولانی خود مشهور است، جذاب می‌کند. همان‌طور که اشاره شد، کشور ایتالیا برای شگفتی‌های معماری به جا مانده از گذشته باشکوه خود احترام زیادی قائل است. اغلب بقایای عتیقه را در بین 2 ساختمان مدرن، حتی در شهرهای کوچک در سراسر کشور خواهید یافت. بیشتر بخوانید: همه چیز درباره برج پیزا | علت کج‌بودن برج پیزا قلعه توراکیا این قلعه در دامنه تپه‌ای مشرف به دره پارما قرار دارد و با سه دیوار محیطی و برج‌هایی که توسط جان پناه‌ها به‌هم متصل شده‌اند، محافظت می‌شود. بااینحال، در داخل، قلعه بیشتر بر زیبایی تمرکز دارد. پنجره‌ها با قالب‌های سبک لومبارد از سفالین ساخته شده‌اند و نقاشی‌های دیواری بسیار زیبایی داخل آن وجود دارد. برخی از نقاشی‌های دیواری به قرن شانزدهم برمی‌گردد و توسط سزار باگلیونه و معاصرانش کشیده شده است. هنگام بازدید از قلعه، حتما به دنبال نقاشی دیواری Benedetto Bembo باشید. نقاشی دیواری 1462 داستان پیر ماریسا روسی و بیانکا پلگرینی را نشان می‌دهد که عاشق یکدیگر بودند و حروف اول عاشق دو قلب در هم تنیده را تزئین می‌کند. قلعه روچتاماتی یکی از قلعه‌های تاریخی ایتالیا روچتا ماتی روی تپه‌ای بلند در کوه‌های آپنین قرار دارد و قلعه‌ای منحصربهفرد با ترکیبی التقاطی از سبک‌های معماری است. این قلعه از دهه 1200 بر روی این تپه قرار داشته است. کنت سزار ماتی، یک پزشک و سیاستمدار خودآموخته، این قلعه را به‌عنوان خانه انقلاب پزشکی خود ساخته بود. طراحی قلعه ترکیبی از سبک‌های معماری قرون وسطایی و گوتیک است. بااینحال، به نظر می‌رسد بسیاری از قسمت‌های این قلعه قدیمی به‌طور تصادفی توسط صاحب آن طراحی شده است. ویژگی‌های غیرمعمول این قلعه قدیمی، شامل شیشه‌های رنگ‌آمیزی تقلبی و اتاقی است که صرفا به جشن تولد ۹۰ سالگی متی اختصاص داده شده بود، البته او در سن 87 سالگی درگذشت. قلعه بوکاله قلعه بوکاله یکی دیگر از قلعه‌های تاریخی ایتالیاست که بر لبه صخره‌ای در ساحل اتروسک قرار دارد. مدیچی‌ها قلعه بوکاله را به‌عنوان برج مراقبت در قرن شانزدهم ساختند. قرن نوزدهم بود که این قلعه، از یک قلعه به یک اقامتگاه تبدیل شد. این قلعه در سال‌های اخیر مورد بازسازی قرار گرفته و برای قرار دادن آپارتمان‌های مسکونی بازسازی شده است. درحالی‌که امکان کاوش در داخل قلعه وجود ندارد، ارزش یک نگاه اجمالی از بیرون را دارد. بهترین عکس‌ها را هنگام غروب خورشید از صخره روبروی قلعه می‌توانید به یادگار بگیرید. قلعه آراگون یکی دیگر از قلعه‌های معروف ایتالیا، قلعه افسانه‌ای آراگون است. این قلعه در جزیره ایسکیا که توسط هیرو اول از سیراکوز در سال 474 قبل از میلاد ساخته شده است، تاریخی غنی دارد و از زمان تسخیر رومی‌ها در سال 326 قبل از میلاد، یعنی قبل از این‌که سرانجام توسط آلفونسو پنجم آراگون در سال 1441 به سرزمین اصلی متصل شود، ساخته شده است. این قلعه از جزیره اصلی جدا شده و سال‌هاست که به همین شکل باقی مانده است و ظاهری منحصربهفرد به آن بخشیده و بر تاریخ آن افزوده است. بسیاری از نبردها در طول زمان قلعه‌ها بر روی این رخنمون صخره‌ای شکل گرفت و نبرد را از سرزمین اصلی دور نگه داشت. بنای امروزی متعلق به قرن 14 تا 17 است. قلعه آراگون از بالای یک جزیره سنگی آتشفشانی که به جزیره ایسکیا متصل است به خلیج ناپل مشرف است. این قلعه که قدمت آن به سال 474 قبل از میلاد برمی‌گردد، تاریخ پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشت تا این که در سال 1912 به یک مالک خصوصی فروخته شد. نقاشی‌های دیواری، دیوارهای کلیساها و دخمههای باستانی را زینت می‌دهند و همچنین یک موزه شکنجه، صومعه و همچنین باغ‌های زیبایی در آن وجود دارد. یک آسانسور برای رسیدن به طبقات بالایی و رستورانی وجود دارد که مناظر خیره‌کننده‌ای از خلیج را ارائه می‌دهند. بیشتر بخوانید: معرفی جاذبه‌های واتیکان | کوچکترین کشور دنیا قلعه بلفورت قلعه بعدی، قلعه تاریخی قلعه بلفورت است. این قلعه تا حدی ویرانه است، اما منظرهای جذاب را به بازدیدکنندگان ارائه می‌دهد. پس از یک آتش‌سوزی ویرانگر در سال 1670، قلعه بازسازی شد که به طرز عجیبی شبیه یک سازه مدرن است تا یک سازه قرون وسطایی. ویرانه‌ها در دولومیت ایتالیا قرار گرفته‌اند و مکانی دیدنی برای بازدیدکنندگان برای کاوش و عکاسی است. قلعه دل اووو یکی دیگر از قلعه‌های تاریخی ایتالیا که باید، در سفر به ایتالیا از آن بازدید کرد، قلعه دل اووو است که به «قلعه تخم‌مرغ» ترجمه می‌شود. افسانه‌ها حاکی از آن است که یک تخم‌مرغ در زیر زمین، جایی که قلعه ساخته شده بود به‌عنوان هشدار دفن شده است. داستان از این قرار است که اگر تخم‌مرغ بشکند، قلعه نیز ویران می‌شود. این قلعه که در ناپل واقع شده است، مناظر جالبی را ارائه می‌دهد. بازدیدکنندگان همچنین از رویدادهای ویژه نمایشگاه‌های هنری در اینجا لذت می‌برند. همچنین این قلعه، یک مکان محبوب برای گرفتن عکس‌های نامزدی و عروسی است. قلعه سنت آنجلو قلعه قدیمی ایتالیا در لیست ما Castel Sant'Angelo است. این قلعه تاریخی در ایتالیا در سال 135 شروع به ساخت کرد و در طول سال‌ها بازسازی شد و شامل یک راهرو، مجسمه یک فرشته و پنج طبقه است. در نتیجه، مهمانان می‌توانند از اتاق‌های متعدد، اتاق‌های مسکونی و حتی سلول‌هایی که زمانی شخصیت‌های تاریخی زمان خود را در خود جای داده بودند، لذت ببرند. به‌عنوان یک امتیاز، سطوح بالایی منظره خیره‌کننده‌ای از شهر رم ارائه می‌دهند. قلعه کاستلو قلعه کاستلو آراگون در یک جزیره آتشفشانی کوچک که توسط یک پل 720 فوتی به جزیره ایسکیا متصل می‌شود، به قرن 5 قبل از میلاد برمی‌گردد. آلفونسو پنجم آراگون برای محافظت از ساکنان در برابر دزدان دریایی، قلعه را در قرن پانزدهم مستحکم کرد. امروزه بازدید از قلعه یکی از جاذبه‌های اصلی ایسکیاست. قلعه فنیس قلعه تاریخی بعدی در لیست ما قلعه Fenis است. همان‌طور که ممکن است حدس زده باشید، این قلعه قدیمی در شهر Fenis ایتالیا واقع شده است و بنابراین یک جاذبه اصلی در این منطقه به‌شمار می‌آید و تمام چیزی که یک مسافر ممکن است از یک قلعه انتظار داشته باشد را دارد: برج‌های باشکوه، دیوارهای نبرددار و منظرهای زیبا از مناظر اطراف. مهمانان می‌توانند از تماشای کلیسا، اتاق اسلحه، انبار، آشپزخانه و سایر اتاق‌های این قلعه لذت قابل توجه‌ای ببرند. روکا ماگیوره روکا ماگیوره یکی از قلعه‌های تاریخی بوده که فقط تا حدی برای ورود بازدیدکنندگان باز است. این قلعه هنوز هم به‌عنوان یک ساختار چشم‌گیر تا به امروز باقی مانده است. روکا ماگیوره، یک مکان عکاسی محبوب در ساعات غروب آفتاب است که بر فراز تپه‌ای نشسته و در یک خط افق چشم‌گیر امتداد دارد. بیشتر بخوانید: بهترین و شگفت‌انگیزترین سوغات ایتالیا را بشناسید قلعه ODESCALCHI قلعه Odescalchi یک قلعه قدیمی از تاریخ و زیبایی است. در حین قدم زدن در 500 سال تاریخ که قدمت آن به قرن 15 می‌رسد، از مناظر دریاچه شگفت‌انگیز لذت ببرید. یکی از قدرتمندترین خانواده‌های دوره رنسانس در این قلعه زندگی می‌کردند. این مکان در فاصله کمی از شهر رم قرار دارد که یک امتیاز محسوب می‌شود. قلعه اسفورزسکو کاستلو اسفورزسکو در میلان واقع شده و یکی از قلعه‌های تاریخی ایتالیاست. اگر از میلان بازدید می‌کنید، قطعا از این قلعه بازسازی شده دیدن کنید. چندین موزه و گالری در اینجا وجود دارد که شما را سرگرم و کنجکاو می‌کند، از جمله "پیتا روندانینی"، آخرین مجسمه میکل آنژ. مجموعه‌های دیگر قلعه متعلق به قرن 15 تا 18 هستند. قلعه ساراچنو خرابه‌های این قلعه تاریخی ایتالیا به مسافران امکان نگاهی اجمالی به زندگی تائورمینا، شهر یونان باستانی می‌دهد. سازه‌هایی که امروزه همچنان پابرجا هستند، شامل برج، آب انبار و راهروی زیرزمینی هستند. بازدید این قلعه که در بالای کوه قرار دارد، برای افراد ضعیف مناسب نیست. قلعه آرکواتو یکی از قلعه‌های تاریخی در ایتالیا، قلعه آرکواتو و ایستگاهی عالی برای کسانی است که از Piacenza ایتالیا بازدید می‌کنند. این قلعه ظاهر قرون وسطایی خود را حفظ کرده است به‌طوری که بازدیدکنندگان می‌توانند تصور کنند زمانی که در قرن دهم ساخته شد، چه شکلی بوده است. مانند بسیاری از قلعه‌های تاریخی ایتالیا، این قلعه نیز برای ماندگاری و ایمن ماندن برای گردشگران بازسازی شده است. این قلعه در چند فیلم از جمله Ladyhawk نیز ظاهر شده است. قلعه اسفورزسکو قلعه اسفورزسکو با نام مستعار قلعه اسفورزا، یک ارگ قرن پانزدهمی است که در مرکز میلان قرار دارد. در مجاورت پارک سمپیون، قلعه رنسانس دارای 9 موزه است که به موضوعاتی از جمله هنر باستانی، آلات موسیقی، عتیقه‌جات مصری، هنرهای کاربردی و غیره اختصاص دارد. از نکات برجسته موزه‌ها می‌توان به آخرین مجسمه میکل‌آنژ و نسخه خطی Codex Trivulzianus اثر لئوناردو داوینچی اشاره کرد. موقعیت مرکزی ارگ، آن را با قدم زدن از بسیاری از گزینه‌های غذاخوری دور می‌کند. قلعه سنت انجلو Castel Sant'Angelo یکی از قلعه‌های ایتالیاست که ابتدا در قرن دوم به‌عنوان مقبره امپراتور هادریان و خانواده‌اش ساخته شد. این قلعه که به یک قلعه نظامی تبدیل شده، نام خود را مدیون افسانه‌ای است که می‌گوید فرشته میکائیل در بالای قلعه برای جلوگیری از طاعون که در 509 پس از میلاد رم را ویران کرده بود، در معرض دید قرار گرفت. این بنا که در کرانه غربی رودخانه تیبر واقع شده، اکنون به موزه تبدیل شده است که در آن می‌توانید کل تاریخ این بنای جذاب را مرور کنید. به پشت‌بام بروید تا مناظر خیره‌کننده رم و واتیکان را ببینید. قلعه سنت آنجلو علیرغم تاریخ تاریک خود، جاذبه‌ای خانوادگی است که بزرگسالان و کودکان در هر سنی می‌توانند از آن لذت ببرند. این موزه تا حد زیادی برای افراد معلول مناسب است، زیرا یک رمپ به سطوح مختلف دسترسی دارد، اما کاربران ویلچر و افراد دارای معلولیت ممکن است با مشکلاتی مواجه شوند. برای رزرو هر اقامتگاهی که ممکن است نیاز داشته باشید، تماس بگیرید. قلعه دل مونته قلعه دل مونته یکی دیگر از قلعه‌های تاریخی ایتالیاست. امپراتور فردریک دوم که شیفته عدد 8 بود، این قلعه کوچک و عجیب را در اواسط قرن سیزدهم ساخت. این ساختمان توسط 8 برج هشت ضلعی احاطه شده است که هر یک از آن‌ها دارای 8 اتاق هستند که در فهرست میراث جهانی یونسکو نیز به ثبت رسیده است. مناظر بالای برج‌ها فوق‌العاده است. یک شاتل برای رفتن به قلعه از پارکینگ در دسترس است که می‌توانید در عرض 10 دقیقه به آن‌جا بروید. یک رستوران نیز در نزدیکی پارکینگ قرار دارد. قلعه ویسکونتی قلعه ویسکونتی در مرکز Castell'Arquato، یک روستای قرون وسطایی در شمال ایتالیا قرار دارد. با خیابان‌های باریک و سنگ‌فرش‌شده که با دیوارهای صخره‌ای قاب شده‌اند، قدم زدن در این دهکده عجیب قرن هشتمی شما را به گذشته خواهد برد. علاوه‌بر قلعه، کلیسای سنت ماری و توریون فارنزه (برج ناقوس) نیز ارزش بازدید دارند. یکی دیگر از دارایی‌های این دهکده این است که در نزدیکی تپه‌های Piacenza واقع شده، منطقه‌ای که به دلیل نوشیدنی‌های عالی خود مشهور است.
کلیسای جامع سنت استفان که بر فراز پایتخت اتریش، وین خودنمایی می‌کند، هم نمادی از شهر امروزی و هم دلیلی بر تاریخ چند صد ساله آن است. کلیسا سنت استفان وین با چهار برج زیبا و باشکوه و پشت‌بام‌های کاشی‌کاری‌شده متمایز، منظرهای خیره‌کننده است. جای تعجب نیست که به‌طور معمول در کتاب‌های راهنما به‌عنوان یکی از برترین جاذبه‌های دیدنی در وین، به‌خصوص در اولین سفر به اتریش و بازدید از شهر وین ذکر شده است. از آن‌جایی‌که این یکی از بلندترین سازه‌های مذهبی در جهان است، بالا رفتن از بیش از 300 پله برج جنوبی برای رسیدن به بالای آن، مناظر پانورامایی فوق‌العاده‌ای از کل شهر را فراهم می‌کند که در ادامه به معرفی کامل این کلیسا دیدنی می‌پردازیم. تاریخچه کلیسای سنت استفان عمارتی که امروز می‌بینیم، اولین بار در قرن دوازدهم و به سفارش لئوپولد چهارم ساخته شد. بنای قرون وسطایی که برای تشخیص اهمیت روزافزون وین به‌عنوان مرکز عبادت مذهبی و همچنین تجارت ساخته شده بود، بر ویرانه‌های دو کلیسای قبلی قرار گرفت که شامل یک کلیسای محلی و کلیسایی حتی قدیمی‌تر بود که اعتقاد بر این است که قدمت آن به قرن پنجم بازمی‌گردد. شواهد باستان‌شناسی همچنین نشان می‌دهد که گورستان بزرگ دوران رومی در زیر کلیسای جامع قرار دارد. حفاری در اینجا گورهایی را نشان می‌دهد که ظاهرا در قرن چهارم ایجاد شده‌اند.کلیسای اولیه، عمدتا به سبک رومی، ابتدا در سال 1160 تکمیل شد، اما گسترش و بازسازی آن تا قرن هفدهم ثابت بود. برج‌ها و دیوارهای رومی در اوایل قرن سیزدهم ساخته شدند که بخشی از آن ساخت و ساز تا به امروز باقی مانده است. آتش بزرگ و تقدیس مجدد آتش‌سوزی عظیمی در اواسط قرن سیزدهم، کلیسای جامع سنت استفان وین را نابود و تا حد زیادی ویران کرد که منجر به تعمیرات اساسی در ساختار موجود شد که شامل برج‌های باقی‌مانده بود. در آوریل 1263 مراسم تقدیس جدیدی برگزار شد که این مناسبت، هر ساله با نواخته شدن زنگ نمادین و عظیم پامرین در مجموع سه دقیقه برگزار می‌شود. تأسیس اسقف نشین وین سپس کلیسای محلی به کلیسای جامع تبدیل و مقر اسقف جدید وین شد. در ژانویه 1469 به‌طور رسمی تأسیس و کلیسای سنت استفان به‌عنوان کلیسای مادر آن تعیین گردید و در سال 1722، تحت فرمان پاپ اینوسنتی سیزدهم، مقر اسقف اعظم وین شد. جنگ جهانی دوم و فراتر از آن با نزدیک شدن به پایان جنگ جهانی دوم و وین اشغال شده توسط نازی‌ها در محاصره نیروهای متفقین، کلیسای جامع از تخریب در امان ماند زیرا کاپیتان آلمانی گرهارد کلینکیچ ظاهرا از دستورات برای شلیک صد گلوله به آن اطاعت نکرد که آن را کاملا از بین می‌برد؛ با وجود این، آتش‌های شورش‌های مجاور سرانجام به کلیسای جامع رسید و باعث شد سقف آن، آتش بگیرد و فرو ریزد. بیشتر بخوانید: جاذبه گراتس | شهری با تاریخچهای غنی در اتریش اندکی پس از پایان جنگ، کلیسای سنت استفان یک بار دیگر بازسازی و در سال 1952 به‌طور کامل بازگشایی شد. ظاهر امروزی آن، از جمله کاشی‌های رنگارنگ روی پشت‌بام امپراتوری که ظاهر متمایز کلیسای جامع و قدمت آن را به سلسله هابسبورگ نشان می‌دهد، تغییر نکرده است. معرفی بخش‌های مختلف کلیسای سنت استفان چیزهای زیادی برای دیدن در کلیسا سنت استفان اتریش وجود دارد، بنابراین برنامه‌ریزی زمان برای بازدیدتان ضروری است. اگر می‌خواهید فقط بر روی فضای داخلی اصلی کلیسای جامع و همچنین نما تمرکز کنید، برای یک ساعت وقت بگذارید. برای یک تور کامل با راهنما که شامل بازدید از برج‌ها، دخمه‌ها و مقبره‌ها می‌شود، دو ساعت و نیم زمان صرف می‌شود. نما و چهار برج ارتفاع چشم‌گیر کلیسای جامع سنت استفان وین، حتی از فاصله نسبتا دور به راحتی چشم را جلب می‌کند. به‌عنوان مقر قرون وسطایی اسقف‌نشین وین، این عظمت هم عمدی و هم از نظر نمادین مهم بود. چهار برج بلند کلیسای جامع پر زرق و برق را از منظرهای مختلف تماشا کنید. سپس، از برج‌ها بالا بروید تا مناظر قابل‌توجهی از کل شهر را ببینید، به‌ویژه از برج جنوبی، زیرا مناره به بالاترین نقطه شهر در ارتفاع 136 متری (446 فوتی) می‌رسد. به کاشی‌های رنگارنگ و غیرعادی روشنی که پشت‌بام را تزئین می‌کنند، توجه کنید. این کاشی‌ها به 230000 عدد می‌رسد و در کنار هم قرار می‌گیرند تا یک الگوی موزاییکی به شکل نشان رسمی وین و همچنین عقاب دو سر امپراتوری که نماد سلسله هابسبورگ است را تشکیل دهند. خود پشت بام‌ها به‌طرز چشم‌گیری، شیب‌دار هستند و ظرافت بیشتر و خطوط غیرعادی تیزی به نما می‌دهند. ناقوس‌ها برج‌ها 23 ناقوس را در خود جای داده‌اند که برخی از آن‌ها زیباترین و استادانه‌ترین ناقوس‌های اروپا هستند. بزرگ‌ترین آن‌ها ناقوس پامرین است که در برج شمالی قرار دارد. این ناقوس با وزن کمی بیش از 44 پوند، دومین ناقوس بزرگ کلیسا در اروپاست. بیشتر بخوانید: کلیسای سلطنتی وست مینستر | جاذبه‌ای با معماری شگفت‌انگیز گوتیگ فضای داخلی فضای داخلی پرآذین تا حد زیادی منعکس‌کننده دوره بازسازی باروک در طول قرن هفدهم است که با عناصر گوتیک پیشین مربوط به دوره قرون وسطی کلیسای سنت استفان ترکیب شده است. منبر مطمئن شوید که برای تماشای منبر سنگی تزئینی که توسط بسیاری از مورخان هنر به‌عنوان شاهکار اواخر دوره گوتیک شناخته می‌شود، وقت بگذارید. هر یک از چهار قدیس روی منبر، نشان‌دهنده خلق و خو و مرحله متفاوتی از زندگی هستند. از دیگر تزئینات منبر می‌توان به کنده‌کاری مارمولک‌ها و وزغ‌هایی اشاره کرد که درگیر نبرد بین خیر و شر هستند. در زیر پله‌های منبر، یکی از نمادین‌ترین چهره‌های کلیسای سنت استفان را خواهید دید. این مجسمه که به‌عنوان "فنسترگوکر" (پنجره-گوکر) شناخته می‌شود، ظاهرا خودنگاره مجسمه‌سازی بوده که منبر را ساخته است. کلیساها و تکیه‌ها کلیسای جامع سنت استفان وین دارای بسیاری از کلیساها و تکیه‌های تزیین شده است. از جمله زیباترین و مهمترین آن‌ها می‌توان به کلیسای سنت کاترین، واقع در پایه برج جنوبی اشاره کرد. در اینجا مجسمه‌های چهار بشارتی در سنگ مرمر و همچنین مجسمه‌هایی که دوازده حواری، عیسی و البته خود سنت استفان را به تصویر می‌کشند را می‌توان تماشا کرد. درهمین‌حال، کلیسای صلیب، مقبره شاهزاده یوجین ساووی را در خود جای داده است. یک طاق، سه تابوت و یک کوزه حاوی قلب او را در خود جای داده است. در اینجا بود که مراسم تشییع جنازه آهنگساز ولفگانگ آمادئوس موتزارت در دسامبر 1791 برگزار شد. متأسفانه نمازخانه برای عموم باز نیست. کلیسای کوچک سنت ولنتاین، درست بالای کلیسای صلیب قرار دارد و تکیه‌گاه‌های اصلی کلیسا سنت استفان اتریش یا اشیایی با اهمیت مذهبی مقدس را در خود جای داده است. صدها مورد از این‌ها در اینجا به چشم می‌خورند. آثار مهم‌تر شامل تکهای از سفره‌ای است که تصور می‌شود در شام آخر با مسیح استفاده شده است. دخمه‌ها دخمههای زیر کلیسای جامع جذاب هستند و می‌توان به‌عنوان بخشی از یک تور با راهنما از آن‌ها بازدید کرد. این دخمه‌ها همچنین به دلیل ارتباط‌شان با طاعون بوبونیک 1735 جالب هستند که استخوان‌ها و جمجمه‌های حدود 11000 نفر در آن دفن شده‌اند. اکثر تورهای راهنما به بازدیدکنندگان اجازه می‌دهند تا برخی از این بقایای را که منظرهای بیمارگونه اما جذاب هستند، ببینند. کنسرت و موسیقی در کلیسا سنت استفان وین وین یک مرکز تاریخی برای موسیقی کلاسیک و کر است و کلیسای سنت استفان، میراث طولانی در این عرصه دارد. آهنگساز هایدن یک بار در اینجا در گروه کر آواز خواند و موتزارت در کلیسای سنت استفان وین ازدواج کرد. هر کسی که به موسیقی کلاسیک و کرال علاقه دارد، باید از وین بازدید کند. نحوه بازدید از کلیسای جامع کلیسای سنت استفان وین در تمام طول سال، از دوشنبه تا شنبه از ساعت 6:00 صبح تا 10:00 شب باز است. و در روزهای یکشنبه و تعطیلات رسمی (شامل روز سال نو و روز کریسمس) از ساعت 7:00 صبح تا 10:00 شب. ورود به مناطق اصلی رایگان است، اما برای اطلاع کامل از مناطقی که در غیر این‌صورت برای عموم غیرقابل دسترس هستند، اکیدا توصیه می‌شود که یک تور پولی با راهنما داشته باشید. این دخمه‌ها که مقبره‌های قابل توجه اسقف‌ها و اعضای سلسله امپراتوری هابسبورگ را در خود جای داده‌اند، برج جنوبی و شمالی و مناطق محدود با اشیاء هنری گرانبها و یادگارها را شامل می‌شوند. مناطق خاصی از کلیسای سنت استفان وین از جمله ورودی اصلی، قابل دسترسی با ویلچر هستند. نکات پایانی کلیسای سنت استفان در نزدیکی مکان‌ها و جاذبه‌های مهم متعدد در مرکز وین قرار دارد. این‌ها شامل موزه یهودیان، یک مکان مهم تاریخی و خاطره در شهری است که در آن، حدود 65000 شهروند یهودی محلی در دوران سلطنت آدولف هیتلر به اردوگاه‌های مرگ تبعید شدند. خود Stephansplatz نیز به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین میدان‌های وین ارزش بازدید دارد که در مرکز شهر واقع شده است. Karntner Strasse همچنین به‌خاطر بوتیک‌ها و فروشگاه‌های زیبا و متعددش معروف شده است.
قلعه بورگ التز، یک قلعه قرون وسطایی در آلمان است که در تپه‌های بالای رودخانه موزل بین کوبلنتس و تریر قرار دارد. این قلعه یکی از زیباترین قلعه‌های اروپا و 33 نسل متعلق به یک خانواده بوده است. در این مقاله با تاریخچه و جاذبه‌های قلعه بورگ التز آلمان آشنا می‌شویم. اگر قصد سفر به اروپا و بازدید از قلعه بورگ التز را دارید، با ما همراه باشید. تاریخچهای از قلعه بورگ التز قلعه بورگ التز به‌عنوان قلعه شوالیه آلمانی در نظر گرفته می‌شود که در اختیار خانواده اصلی باقی مانده و هرگز از بین نرفت. تاریخ آن با انبوهی از اسطوره‌ها و رویدادها، شخصیت‌های مشهور و هنرمند بزرگ همراه است. پرتره کوتاهی از قلعه با مهمترین تاریخ‌ها، حقایق و همچنین بسیاری از داستان‌ها و اطلاعات جالب به علاقمندان معماری قرون وسطایی ارائه می‌شود. در راستای توسعه قلعه‌های قرون وسطایی که امروزه به دلیل زیبایی و استحکامات‌شان بسیار تحسین می‌کنیم، ساخت این قلعه نیز در قرن نهم و دهم آغاز شد. خانه‌های کوچکی که دورتادور آن را خاک‌ریزی‌ها و کاخ‌ها احاطه کرده بودند، اکنون به قلعه‌هایی تبدیل شده‌اند که با دیوارهای سنگین مستحکم شده‌اند. دوره اولیه ساخت قلعه از قرن یازدهم تا سیزدهم دوره سلسله استافر بود. در این دوره پرحادثه نیز اولین بار نام التز انتخاب شد. در سال 1157 امپراتور فردریک اول بارباروسا سند اهدایی صادر کرد که توسط رودولف فون التس به‌عنوان یکی از شاهدان امضا و مهر شد. در این زمان او در یک مجموعه قلعه کوچک در کنار التزباخ ساکن شد. بخش‌هایی از این اولین قلعه، مانند قلعه رومی، پلات-التز و چهار طبقه «پالاس» (محل زندگی) رومانسک سابق که امروزه در خانه‌های کمپنیچ ادغام شده‌اند، امروزه هنوز هم دیده می‌شوند. احتمالا قدیمی‌ترین دودکش و طاق پنجره نقاشی‌شده در آلمان که اخیرا کشف شده، نیز مربوط به این دوره است. قلعه التز در یک موقعیت استراتژیک مهم ساخته شد: یعنی در امتداد یک مسیر تجاری که رودخانه موزل، یکی از مهمترین مسیرهای تجاری در امپراتوری آلمان را با ایفل و مایفلد حاصلخیز مرتبط می‌کرد. قلعه و اطراف آن یک وحدت هماهنگ را تشکیل می‌دهند: از سه طرف توسط التزباخ احاطه شده است، برج‌های آن بر روی یک صخره بیضی شکل قرار گرفته و شالوده قلعه که به خودی خود تا 70 متر ارتفاع دارد. معماری این قلعه از شکل صخره پیروی می‌کند که در نتیجه، اشکال غیرعادی اتاق‌های مختلف ایجاد می‌شود. بیشتر بخوانید: 9 مکان که در دیوار برلین باید ببینید + راهنمای بازدید سال 1268 برادران الیاس، ویلهلم و تئودریش با هم اختلاف پیدا کردند و خانواده قبل از سال 1268 از هم جدا شدند. این امر منجر به تقسیم قلعه و املاک بین سه شاخه خانواده شد. از این پس، این قلعه به اصطلاح "Ganerbenburg" بود، قلعه‌ای که در آن، چندین خانواده در آن زمان زندگی می‌کردند. سال 1300 و 1311 انبار برج مانندی که امروزه به‌عنوان "کلین روددورف" در شمال انبار قدیمی شناخته می‌شود، احتمالا بین سال‌های 1290 تا 1300 برای تئودریش زو التز "از شاخ بوفالو" در قلعه بورگ التز ساخته شده است. یوهان زو التز، پسر ویلهلم، پنج طبقه اول را در سال 1311 برای خانواده خود، "التس شیر نقره‌ای" ساخت که امروز "خانه روبناخ" نامیده می‌شود. قلعه بورگ التز مدرن قلعه التز بیش از 800 سال در اختیار خانواده التز بوده است. صاحب فعلی قلعه، دکتر کارل گراف فون و زو التز-کمپنیچ، با نام مستعار فاوست فون استرومبرگ، در فرانکفورت آم ماین زندگی می‌کند. با کمک برنامه آلمانی Stimulus II و بنیاد آلمان برای حفاظت از بناهای تاریخی، این قلعه میتواند بازسازی شود. این اقدامات شامل تعمیرات ساختاری، تعمیرات سقف و سازه‌های چوبی و همچنین بازسازی کلی می‌شود. تجهیزات فنی در خانه‌های روددورف و کمپنیچ. سقف پلات التز نیز باید بازسازی می‌شد. راهنمای بازدید از قلعه بورگ التز معماری منحصربهفرد، جاذبه اصلی قلعه بورگ التز آلمان است: هشت برج آن که تا 35 متر ارتفاع دارند، سقف‌ها، سازه‌های قاب چوبی و برجک‌ها، آن را به "مظهر یک قلعه" (Georg Dehio)، یک قلعه کتاب مصور تبدیل کرده است. این قلعه در یک محیط منحصربهفرد واقع شده است: پنهان شده در یک دره جانبی موزل، ساخته شده بر روی صخره‌ای به ارتفاع 70 متر و احاطه شده از سه طرف توسط التزباخ که در میان بهشت طبیعی قرار دارد، این تنها قلعه‌ای است که میتواند بهشت را برایتان تداعی کند. یک چشم‌انداز واقعی قرون وسطایی مقابل چشمان شما. حیاط داخلی در یک نگاه، 500 سال فعالیت ساختمانی را منعکس می‌کند و داستانی رنگارنگ و اغلب پیچیده از زندگی مشترک سه شاخه از خانواده التز در فضایی بسیار محدود را روایت می‌کند. حکمت سرهای جستر دیوارهای تالار شوالیه قلعه التز، محل ملاقات مرکزی شوالیه‌های التز با سرهای شوالیه‌ها تزئین شده است. آن‌ها نماد آزادی بیان هستند، همان‌طور که در قرون وسطی، شوخ‌طبع‌ها اجازه داشتند هرچه می‌خواهند بگویند، بدون این که از هیچ عواقبی بترسند. آن‌ها همچنین یادآور این نکته هستند که نباید خود را بیش از حد مهم دانست. ادراک قرون وسطایی انسان، خرد و حماقت، فضیلت و رذیلت را از نزدیک می‌دید. گل رز سکوت رز سکوت، سالن شوالیه‌ها و همچنین سایبان تخت بزرگ اتاق خواب روبناخ را تزئین می‌کند که نماد این وعده بود که کلام گفته شده از اتاق خارج نخواهد شد. اسلحه‌خانه اسلحه‌خانه و خزانه‌داری قلعه التز آلمان یکی از مهمترین مجموعه‌ها در نوع خود در اروپا به‌حساب می‌آید که شامل مصنوعات با ارزش طلا و نقره و همچنین چینی، جواهرات، شیشه، عاج، سکه و سلاح از 850 سال سابقه خانوادگی است. تالار شوالیه‌ها تالار شوالیه‌ها مهمترین اتاق این قلعه است. در زیر سقف سنگین بلوط، لباس‌های مهمی از زره‌ها و حکاکی‌هایی از نقاب‌های شوخی را می‌بینیم که نماد آزادی بیان است. این جایی است که اعضای سه شاخه خانواده ساکن برای گفتگو و جشن، جمع می‌شدند. آشپزخانه رودندورف آشپزخانه رودندورف در میان بازدیدکنندگان قلعه بورگ التز آلمان موردعلاقه، اعلام شده است. این واضح‌ترین نمایش زندگی در قرون وسطایی است. قدمت آشپزخانه به قرن پانزدهم برمی‌گردد و تا حد زیادی بدون تغییر باقی مانده است. آیا می‌دانستید؟ خانواده و قلعه به نام رودخانه Eltzbach نام‌گذاری شده‌اند. این کلمه احتمالا از آلمانی قدیمی "Els" یا "Else" سرچشمه گرفته است، هر دو نام برای درخت توسکا سیاه، درختی که معمولا در کنار رودخانه‌ها نیز شناخته می‌شود. رومیان نام رودخانه را «Alisontia» گذاشتند که اشاره‌ای به کلمه قدیمی سلتی برای همان درخت است. بیشتر بخوانید: معرفی کلیسای جامع آخن در آلمان | هرآنچه پیش از رفتن باید بدانید مکان‌ها قلعه التز بر روی صخره‌ای بزرگ در وسط درهای ساخته شده است. الزباخ از سه طرف در اطراف این صخره جریان دارد. خود سنگ تقریبا 70 متر و قلعه نزدیک به 40 متر ارتفاع دارد. با شروع بسیار پایین پایه‌های آن، کل ارتفاع از سطح رودخانه تا پشت‌بام در مجموع به 90 متر می‌رسد. قلعه‌ای که در یک بهشت طبیعی قرار دارد قلعه بورگ التز توسط جنگل‌ها، دور از هرگونه جاده یا ساختمان مدرن، تجسم فانتزی از قرون وسطی دست نخورده و خالی از جمعیتی است که مانند هیچ ساختمان تاریخی دیگری نیست. هرمان ویزلر، استاد هنر برلین، تأثیر جادویی این مکان را با این جمله خلاصه کرد: "آلمان خوب به سنگ تبدیل شد". بیش از 300 هکتار از جنگل التز توسط Flora-Fauna-Habitat و Natura 2000 به‌عنوان ذخیره‌گاه طبیعی اعلام شده است که شامل علفزارهای سیلابی دره Eltzbach و همچنین جنگل‌های روی دامنه‌های شیب‌دار است که زمانی سوخت قلعه را تامین می‌کردند. این جنگل به‌عنوان "Arboretum" اعلام شده است، جنگلی با تنوع ویژه‌ای از گونه‌های درختی بومی و خارجی. تمام گونه‌های جانوری و گیاهی معمولی و کمیاب موجود در آب یا نزدیکی آن، در چوب درختان یا بیوتوپ‌های جنگلی را می‌توان در حفاظتگاه طبیعی قلعه التز یافت، اما این بیوتوپ گرانبها تنها زمانی میتواند زنده بماند که کوهنوردان، اسب‌سواران و دوچرخه‌سواران در مسیرهای اختصاصی خود باقی بمانند و با عبور از این قسمت به آن‌ها آسیب نرسانند. بیشتر بخوانید: قلعه نوی شوان اشتاین | قلعه‌ای افسانه‌ای در باواریا آلمان بازدیدکنندگان معروف قلعه بورگ التز بسیاری از شخصیت‌های مهم قلعه التس در 900 سال قدمت آن، از جمله امپراطوران، پادشاهان، ولیعهد، انتخاب‌کنندگان شاهزاده، دوک‌های بزرگ و دیگر سران تاج‌گذاری شده، از آن دیدن کرده‌اند. مهمانان دیگر شامل سران کشورها و همسران آن‌ها و همچنین شاعران و نقاشان بزرگ ادوار مختلف بودند. یک بازدیدکننده ناخواسته نیز در تاریخ بازدیدکنندگان معروف قلعه وجود دارد؛ شاهزاده الکتور بالدوین از تریر، برادر امپراطور هنری هفتم و عموی بزرگ امپراطور چارلز چهارم، در سال 1331 آمد و قلعه را با توپ و منجنیق بمباران کرد. بعدها سایر بازدیدکنندگان خوشبختانه با اهداف صلح‌آمیز آمدند. فقط به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم: امپراطور فردریک سوم با نام مستعار امپراطور 99 روزه، یکی از دوستان نزدیک کنت کارل زو التز بود که به‌عنوان ولیعهد اغلب به همراه همسرش ویکتوریا، دختر ملکه ویکتوریا از قلعه بازدید می‌کرد. پسرش، ویلیام دوم، آخرین امپراطور آلمان نیز از قلعه دیدن کرد. دوک بزرگ و دوشس بزرگ لوکزامبورگ در مراسم افتتاحیه خزانه‌داری در قلعه التز شرکت کردند. ویکتور هوگو، شاعر بزرگ رمانتیک، آمد و مسحور شد و با شور و شوق در مورد قلعه بورگ التز نوشت. ویلیام ترنر، نقاش انگلیسی و مخترع رمانتیسیسم راین، چند بار از قلعه بازدید کرد و از جنبه‌های مختلف قلعه را نقاشی کرد. روسای جمهور آلمان، کارل کارستنز، هورست کوهلر و کریستین وولف و همچنین خانم‌های اول آمریکا، برد جانسون و روزالین کارتر با بازدیدهای خود از قلعه بورگ التز تقدیر کردند.
کلیسای کورا که در منطقه تاریخی ادیرنکاپی شبه جزیره تاریخی و بخشی از یک صومعه متعلق به قرن ششم، واقع شده است، مکانی چشم‌گیر است که در آن می‌توانید برجسته‌ترین نمونه‌های نقاشی روم شرقی و بیزانس قرن چهاردهم به همراه بهترین موزاییک‌ها و نقاشی‌های دیواری حفظ‌شده در جهان را ببینید. با لغو تصمیم شورای دولتی در سال 2019، چورا دوباره به مسجد تبدیل شد و با فرمان ریاست جمهوری که در روزنامه رسمی در 21 اوت 2020 منتشر گردید، عبادت در آن آغاز شد. در اين مقاله در مورد کلیسای کورا و موزه کاریه و تاریخچه بنا به‌طور مفصل صحبت خواهیم کرد. اگر آماده باشید، راهنمای بازدید و آشنایی با تاریخ کلیسای کورا شروع می‌شود! معرفی کلیسای کورا در استانبول موزه کاریه واقع در شبه جزیره تاریخی، یک بنای باشکوه مسیحی است که قدمت آن به قرن ششم باز می‌گردد. در زمان امپراتوری روم شرقی، صومعه چورا یک مجموعه ساختمانی بزرگ و کلیسای چورا نیز مرکز این مجموعه بود. کلیسای چورا در خیابان چورا استانبول هماهنگی خیره‌کننده‌ای با خانه‌های چوبی اطراف خود دارد. موزه کاریه که با ابطال تصمیم شورای دولتی به مسجد تبدیل شده بود، در 30 اکتبر 2020 به‌عنوان موزه متوقف شد اما این بدان معنا نیست که دیگر ارزش بازدید ندارد. این موزه که میراث جهانی استانبول است، نقش کلیدی در زنجیره گردشگری این شهر دارد. کلیسای کورا که میزبان آثار هنری بی‌نظیری است، حال‌و‌هوای قرون وسطی را به زمان حال می‌آورد. مسجد و موزه استانبول Kariye که فرهنگ‌ها و باورهای مختلف را با هم جمع می‌کند، با تصاویر روی دیوارهایش شما را به اعصار مختلف می‌برد. این بنای تاریخی که می‌توان از آن به‌عنوان یک ارزش جهانی یاد کرد، میراث تاریخی مشترک نه تنها استانبول بلکه جهان است. بیشتر بخوانید: معروف‌ترین غذاهای محلی ترکیه که باید امتحان کنید. تاریخ کلیسای کورا در استانبول کلمه Kariye در یونان باستان به معنای منطقه روستایی و خارج از شهر است. این مکان به این دلیل نام‌گذاری شده که خارج از دیوارهای شهر استانبول قرار گرفته است. بااینحال، اکنون در داخل دیوارهای قسطنطنیه و توسط تئودوسیوس ساخته شده است. این بنا در سال 534 و زمان سلطنت ژوستینیانوس ساخته شد که در واقع بخشی از صومعه چورا بود. این موزه، تاریخچهای عمیق دارد. مشخص است که در طول زمان مرمت‌های زیادی را پشت سر گذاشته و در پایان قرن یازدهم بازسازی شده است. کلیسا و صومعه بین سال‌های 1282-1328 به‌طورکامل ویران و در دوره آندرونیکوس دوباره تعمیر شد. موزه کاریه که در سال 1321 به شکل نهایی خود رسید، پس از فتح استانبول مدتی به کلیسا بودن خود ادامه داد، سپس توسط وزیر اعظم هادیم علی پاشا به دستور سلطان دوم ساخته و در سال 1511 در زمان بایزید اول به مسجد تبدیل شد. مناره و محراب اضافه شده به این بنا آن را به مسجد اتیک علی پاشا معروف کرد، بدون آن که اصالت خود را از دست بدهد. از سوی دیگر، برخی از نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌های موزه چورا با گچ و دریچه‌های چوبی پوشانده شد. کلیسای کورا استانبول در تاریخ خود یکی از دیدنی‌های استانبول و همان‌طورکه گفتیم، در مقیاس ملی نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. این ساختمان که در سال 1945 به‌عنوان آثار ملی اعطا شد، در سال 1948 به اداره موزه‌ها ملحق گردید. سپس به‌عنوان موزه استانبول چورا در معرض دید عموم قرار گرفت. کلیسای کورا استانبول که میزبان نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌های اواخر دوره بیزانس است، پس از ایاصوفیه و توپکاپی به پربازدیدترین موزه تبدیل شده است. البته این یک واقعیت است که بعد از تبدیل آن به مسجد، تمهیدات مختلفی برای عبادت اندیشیده شد. به‌عنوان مثال، کف با فرش پوشیده شده و تاسیسات تهویه، صدا، روشنایی و گرمایش تعبیه شده است. شما نمی‌توانید مانند یک موزه معمولی از این مکان بازدید کنید و رفت‌وآمد بازدیدکنندگان محدود است. هزینه ورودی کلیسای کورا همان‌طورکه در بالا اشاره کردیم، این موزه درحال‌حاضر یک مسجد است. بنابراین ورود به مسجد کاریه هزینه‌ای ندارد و هر روز هفته، پذیرای بازدیدکنندگان است. بیشتر بخوانید: جزیره جوندا | بزرگ‌ترین و جذاب‌ترین جزیره در کشور ترکیه ویژگی‌های کلیسای کورا باید فضاهای ساختمان را به‌صورت‌کلی در نظر گرفت. ساختمانی که منعکس‌کننده استانبول قرون وسطایی است، با طراحی، ابعاد فضا، سبک معماری، استفاده از مصالح و عناصر تزئینی مانند نقاشی‌های دیواری و موزاییک، تجسم تاریخ است! کلیسای کورا که ارزش‌های زیبایی‌شناختی، تکنیک‌های ساخت، محیط اجتماعی و معماری دوره خود را آشکار می‌کند، با بسیاری از مساجد با ویژگی‌های خود متفاوت است. در ساختمانی که معماری نامتقارن و پیچیده حاکم است، نقاشی‌های انتخاب شده با چیدمان خاص خودنمایی می‌کند. به‌عنوان مثال، زندگی حضرت مریم و عیسی مسیح بر روی موزاییک‌ها به تصویر کشیده شده است و موضوع مرگ و آخرت در بخش پاركلشن پرداخته شده است. موزه کاریه که از نظر تاریخی و هنری جزو آثار گرانبهای استانبول است، حتی اگر مسجد هم باشد باز هم شایسته بازدید است. ویژگی‌های معماری کلیسای چورا در استانبول این مکان در دوره‌های مختلف بر روی هم ساخته شده و الحاقاتی نیز صورت گرفته است. بنابراین پلان معمولی ندارد. در ابتدا به‌عنوان یک باسیلیکا برنامه‌ریزی شده بود، اما بعدا به صلیب یونانی بسته تغییر یافت. سپس Kiborion برنامه‌ریزی شد. البته ما امروز نمی‌توانیم این نقشه‌ها را در ساختمان رعایت کنیم. اين كليسا، با وجود این که ظاهری بسیار ساده دارد و دیوارهای آجری‌اش خارج آن است، اما در داخل کاملا آراسته است. چشم‌گیرترین قسمت، نمای شرقی است. این مکان به دلیل شیب نسبت به سایر نماها بالاتر است. نما که با چیدمان و طاقچه‌های آجری توجه را به‌خود جلب می‌کند، نشان دهنده درک زیبایی شناختی از معماری بیزانس است. نمای جنوبی هم معماری گوتیک و هم هنر اسلامی را نشان می‌دهد. در این نما یک کلیسای کوچک باریک با یک شبستان قرار دارد. این سازه که در زیرزمین ساخته شده است «پارکلزیون» نام دارد و بنای طاقدار تا حدی با گنبد پوشیده شده است. طاقچه بیرونی که در امتداد نمای غربی قرار دارد، نمای کنونی را تشکیل می‌دهد. در نمای بیرونی مسجد از نیم پایه‌ها، طاق‌های گرد، ردیف‌های آجرکاری سنگی و طاقچه‌ها استفاده شده است. کلیسای کورا که شبستان آن با صفحات مرمر تزئین شده است، از نظر ساختار شبیه ایاصوفیه است. تکنیک تقسیم یک لایه سنگ مرمر به دو قسمت و کنار هم قرار دادن آن هم در ایاصوفیه و هم در اینجا مورد استفاده قرار گرفت. این موزه که 5 بار بازسازی شده، بارها مورد مرمت قرار گرفته و 16 پنجره دارد. اندازه فضای اصلی مسجد 10.5×15 متر است. مشاهده می‌شود که در دیوارها و کف از سنگ مرمر استفاده شده است. کلیسای کورا، ساختاری مستطیل شکل طولی دارد و به لطف ساختار بادوام خود از بسیاری از بلایای طبیعی جان سالم به در برده است. فرش‌های مسجد همان فرش‌هایی است که در مسجد ایاصوفیه کبیر بافته می‌شود. این فرش‌های آورده شده از مانیسا تقریبا 400 مترمربع هستند. مسجدی که گنبد فوقانی آن با طاق‌نما پوشیده شده دارای یک اپیس واحد است و گنبد پوشاننده آن به شکل لبه‌دار ساخته شده است. این‌ها ویژگی‌های معماری کلیسای کورا است. بیشتر بخوانید: همه‌چیز درباره باغ وحش و باغ گیاه‌شناسی بوداپست مجارستان در کلیسای کورا چه چیزی وجود دارد؟ این موزه با نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌هایی که هر کدام شاهکار هستند، قلب شما را لمس می‌کند و برای روح شما مفید است. موزائیک و نقاشی‌های دیواری کلیسای کورا، برای انتقال بصری موضوعات مذهبی به مسیحیان بی‌سواد و افزودن شکوه به ساختمان‌ها و غنی‌سازی فضای داخلی استفاده می‌شد. مسجد Kariye استانبول همچنین با نقاشی‌های دیواری و موزاییک‌هایی تزئین شده که شامل صحنه‌هایی از عهد عتیق، پرتره‌ها، اناجیل آخرالزمان و عهد جدید است که به ترتیب زمانی مرتب شده‌اند. پس زمینه‌ها که مانند وسایل صحنه هستند، با جزئیاتی مانند گیاهان و پارچه تزئین شده‌اند. نقاشی‌های دیواری، شمایل‌ها و موزاییک‌های اینجا در مجموع به 94 می‌رسد. کلیسای چورا در استانبول با این آثار خاص، مکان مناسبی برای علاقه‌مندان به تاریخ است. این موزاییک‌ها که بارها در شاخه‌های تاریخ هنر معماری مورد بررسی قرار گرفته‌اند، مراحل تعمیر و نوسازی را نیز طی کرده‌اند. کسانی که ترجمه کتاب مقدس را می‌خوانند، هیچ مشکلی در درک این موزاییک‌ها ندارند.
