آیا می‌دانید کلیسای سن زکاریا کجاست؟ همه می‌دانند که شهر ونیز پر از جاذبه‌های گردشگری و تاریخی مهمی است که هر گردشگری را به خود جذب می‌کند. یکی از این جاهای دیدنی ونیز کلیسای سن زاکریاست. اگر به این شهر آبی سفر کردید، پیشنهاد می‌کنیم از کلیسای سن زاکاریا بازدید کنید. با خواندن این مقاله می‌توانید اطلاعات خود را درباره این کلیسای تاریخی افزایش دهید و با نگاهی عمیق‌تر از این کلیسا در تور ونیز بازدید کنید. این کلیسا یک‌بار در سال 1105 بعد از یک آتش‌سوزی بزرگ بازسازی شد. در این آتش‌سوزی صدها راهب جان باختند.
هر ساله حاکمان اطراف در یک صفوف بزرگ به سن زاکاریا می‌آمدند تا در مراسم عید پاک شرکت کرده و از صومعه تشکر کنند؛ بنابراین می‌توان گفت این کلیسا در ونیز به‌دلیل این بازدیدهای دوک از جایگاه استثنایی برخوردار بود. گفته می‌شود این سنت در قرن دوازدهم پس از اهدای زمین توسط راهبه‌ها برای ساخت کلیسای دوک، که اکنون کلیسای سنت مارک است، آغاز شد و تنها در سال 1797، در پایان جمهوری، زمانی که صومعه توسط مردم سرکوب شد، پایان یافت.
تاریخچه کلیسای سن زاکاریا
کلیسای سن زاکاریا یک کلیسای رهبانی سابق قرن پانزدهمی در مرکز ونیز ایتالیاست. این بنا عمارتی بزرگ است که در Campo San Zaccaria، درست در نزدیکی اسکله در جنوب شرقی پیازاسان مارکو و کلیسای سنت مارکو واقع شده است و به زکریای قدیس، پدر یحیی تعمیددهنده تقدیم شده است.
اولین بار این کلیسا در این مکان توسط دوک جوستینیانو پارتیسیپازیو در اوایل قرن نهم تأسیس شد تا جسد قدیس را که به آن وقف شده بود، در خود جای دهد. هدیه امپراتور بیزانس لئو پنجم ارمنی، که در زیر محراب دوم قرار دارد، دقیقاً در سرداب کلیسا دفن شده است. بازسازی کلیسای اصلی در دهه 1170 (زمانی که کمپین فعلی ساخته شد) صورت گرفت و در قرن 15 با یک کلیسای گوتیک جایگزین شد؛ البته بقایای این بنا همچنان پابرجاست؛ زیرا کلیسای فعلی در کنار آن ساخته شده است.
کلیسای کنونی بین سال‌های 1458 و 1515 ساخته شده است. آنتونیو گامبلو معمار اصلی بود که ساختمان را به سبک گوتیک ساخت. همچنین این مکان سال‌ها بعد توسط مائورو کودوسی به سبک اوایل رنسانس قسمت بالایی نمای کلیسا با پنجره‌های قوسی و ستون‌های آن و قسمت‌های بالایی فضای داخلی تکمیل شد. نما ترکیبی هماهنگ با معماری ونیزی از سبک‌های اواخر گوتیک و رنسانس است.
بیشتر بخوانید: آشنایی با گراند کانال (Grand Canal) در ونیز ایتالیا
تأسیس کلیسای سن زکاریا
گفتیم که در ابتدا کلیسا و صومعه سن زاکاریا برای دریافت بقایای زکریای قدیس طراحی شده که توسط امپراتور بیزانس لئو پنجم پیشنهاد دوستی با ونیز شده بود. برای درک رابطه محکمی که در آن زمان بین ونیز و امپراتوری بیزانس وجود داشت، اعلامیه دوک جوستینیانو پارتسیپازیو درباره تأسیس سان زاکاریا مطالب ارزشمندی ارائه می‌کند.
بازدید موتزارت از کلیسای سن زاکاریا
بسیاری از کلیساهای ونیز، مانند سن زاکاریا در مراسم موسیقی شهر مشارکت داشته‌اند. در سال 1607، یک مسافر فرانسوی به آهنگ راهبه‌ها گوش داد و آن را «یک زنبور کاذب (نوعی همراهی با صداهای موازی)، نوایی بسیار دلپذیر و متشکل از صداهای فوق‌العاده» توصیف کرد. در آن زمان راهبه‌های سن زاکاریا که همگی از خانواده‌های اشرافی بودند، زندگی اجتماعی داشتند. در سال 1771، خانواده موتزارت که در آن زمان در ونیز در حال عبور بودند، توسط خواهر آنژیولا ماریا پریولی در سان زاکاریا برای شام دعوت شدند. در آن زمان بود که موتزارت از کلیسای سن زاکاریا بازدید کرد. اگر از کلیسای سان زاکاریا دیدن کردید، نباید ارگان کالیدو را از دست بدهید که قدمت آن به سال 1790 برمی‌گردد.
این ارگ، صفحه کلید و 12 رجیستر دارد. همچنین تا سال 1916 روی یک پایه بزرگ قرار داشت و به دیوار ورودی آویزان بود. اکنون این ارگ در پشت محراب بزرگ قرار دارد: بنابراین می‌توان صفحه کلید، رجیسترها و پدال‌های آن را مشاهده کرد. این تنها ارگ ونیزی قرن 18 است که در معرض بازدید گردشگران است.
نمای کلیسای سن زاکاریا
نمای بیرونی کلیسای سن زکاریا وحدت خاصی دارد: قسمت زیرین آن را آنتونیو گامبلو از سنگ مرمر و به سبک گوتیک متأخر ساخته است که آغاز رنسانس را اعلام می‌کند. بقیه نما را مائورو کودوسی (کودوچی) با سنگ ایستریایی و به سبک رنسانس ساخته است.
نمای داخلی کلیسا
فضای داخلی کلیسا یک اپیس دارد که به‌کمک یک سرپایی احاطه شده است. این سرپایی با پنجره‌های بلند گوتیک روشن می‌شود که ویژگی بارز معماری کلیساهای اروپای شمالی بوده و در ونیز بی‌نظیر است. تقریباً تمام دیوارها با نقاشی‌های هنرمندان قرن 17 و 18 پوشیده شده‌اند. این کلیسا یکی از معروف‌ترین آثار جیووانی بلینی، یعنی محراب سن زاکاریا را در خود جای داده است. دیوارهای راهروها و کلیساها میزبان نقاشی‌های هنرمندان دیگر از جمله آندریا دل کاستانو، پالما وکیو، تینتورتو، جوزپه پورتا، پالما ایل جووانه، آنتونیو واسیلاکی، آنتونی ون دایک، آندره آ سلستی، آنتونیو زانچی، آنتونیو بالسترا، آنجلو ترویسانی و جووانی دومنیکو تیپولو است. الساندرو ویتوریای هنرمند در این کلیسا به خاک سپرده شده و مقبره او با مجسمه نیم‌تنه خود پرتره مشخص شده است.
بیشتر بخوانید: بازدید از کلیسای سنت مارک در ونیز و حقایق جالب آن
بازسازی کلیسای سن زاکاریا
آنتونیو گامبلو مسئول بازسازی سان زاکاریا در سال 1458 شد. وی پیش از اینکه کلیسا را در سال 1458 بازسازی کند، اپیس را به سبک گوتیک گلدار بازسازی کرده بود. در همین سال گامبلو یک مدل چوبی از پروژه کلیسای خود را برای تأیید صومعه سن زاکاریا ارائه کرد و کار بازسازی کلیسای سن زاکاریا شروع شد. از آنجا که ساخت و ساز چندین سال به طول انجامید، آنتونیو گامبلو به‌عنوان «پروتو» به معنای «مدیر پروژه دائمی» منصوب شد تا کار خود را به‌خوبی انجام دهد. او پیش از مرگ خود در سال 1481 وقت داشت تا قسمت اعظم انتهای شرقی و ستون‌های باریک را که پایه‌ها و سرستون‌های آن‌ها توسط جیووانی بوورا تراشیده شده بود، به پایان برساند. همچنین توانست طراحی ردیف‌های پایین و بالایی نما را دوباره کار کند. بعد از فوت آنتونیو گامبلومائورو، کودوچی جانشین او شد.
متن دیدگاه
نظرات