جاذبه سالوادور | از بهترین جاذبه‌های گردشگری کشور برزیل

در این مقاله سعی داریم به جاذبه سالوادور پایتخت ایالت باهیا و بزرگ‌ترین شهر شمال شرقی برزیل و اولین شهر مستعمره برزیل بپردازیم، بنابراین، اگر قصد سفر به برزیل و بازدید از جاذبه‌های سالوادور را دارید، با ما همراه باشید. این شهر اولیه که در سال 1549 تأسیس شد، روی یک صخره قرار داشت که فقط از طریق مسیرهای شیب‌دار بالا رفتن از بندر، تقریبا در زیر خلیج بزرگ به‌نام Baía de Todos os Santos، قابل دسترسی بود.

امروزه، این شهر قدیمی هنوز مملو از ساختمان‌های استعماری قرن هفدهم و هجدهم است که آن را در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار داده‌اند و به جاذبه‌های اصلی سالوادور تبدیل شده‌اند. این‌جا جایی است که زیباترین کلیساها و صومعه‌های سالوادور را خواهید دید که از جاذبه‌های گردشگری اصلی آن هستند.

سالوادور تا سال 1763 پایتخت برزیل بود، زمانی که ریودوژانیرو جانشین آن شد و به مدت سه قرن، بندر اصلی بردگانی بود که از آفریقا می‌رسیدند. مردم آفریقایی‌تبار هنوز اکثریت جمعیت را تشکیل می‌دهند و نفوذ آفریقا در موسیقی، جشنواره‌ها و غذاهای سالوادور و همچنین در گروه‌های مذهبی مانند Candomblé و Umbanda مشهود است.

معرفی جاذبه‌های سالوادور

در شهری که به‌خاطر کلیساهای پرآذین‌شده‌اش معروف است، سائو فرانسیسکو به ‌عنوان تزئین‌شده‌ترین کلیسا برجسته و از جاذبه‌های سالوادور است که فضای داخلی آن مملو از کنده‌کاری‌های چوبی با روکش طلاست. تذهیب محراب بلند به‌قدری آراسته است که تکمیل آن دو سال به طول انجامید.

این کلیسا سبک‌های مانریستی و باروک را در هم می‌آمیزد و بین سال‌های 1708 و 1750 ساخته شد. سقف با صحنه‌ها و مضامین مرتبط با مریم باکره نقاشی شده است و گروه کر ترکیبی از کنده‌کاری چوبی استادانه با تصاویر آزوله‌جو (کاشی‌کاری‌شده) است. دیوارهای صومعه مربع مجاور نیز با تصاویر پرتغالی آزولژو نقاشی شده است.

درست در کنار کلیسای فریاری، نمای حکاکی شده چشم‌گیر Igreja da Terceira Ordem de Sao Francisco، کلیسای درجه سوم فرانسیسکن قرار دارد. مجسمه‌های قدیسان و فرشتگان و دیگر تزئینات مجسمه‌ای که چهره کلیسا را ​​می‌پوشانند، همراه با تزئینات مجلل داخلی از سبک باروک پرتغالی و ایتالیایی فراتر می‌رود و شبیه سبک اسپانیایی چوریگرسک می‌شود که در مکزیک، مستعمره‌ای بسیار محبوب است.

کلیسای اصلی کارملیت در این مکان از سال 1580 به بعد ساخته شد اما در سال 1788 سوخت و چهل سال بعد دوباره بازسازی شد. این کلیسا از جاذبه‌های دیدنی سالوادور است که معماری آن به سبک باروک کلاسیک با خطوط ظریف و برج‌های ناقوس دوقلوست، اما بیشتر به‌خاطر تندیس خیره‌کننده‌اش، اتاقی که تقریبا با اندود طلایی پوشیده شده است، شناخته می‌شود.

بیشتر بخوانید: جاذبه کوریتیبا | شهری مدرن در کشور برزیل

این گنجینه کمتر شناخته شده، اکنون موزه‌ای از هنرهای مقدس را در خود جای داده است که برجسته‌ترین آن مجسمه چوب سرو مسیح در زنجیر اثر فرانسیسکو مانوئل داس شاگاس، معروف به O Cabra، برده‌ای است که در قرن هجدهم مجسمه‌ساز برجسته‌ای شد. مجسمه‌ای که در سال 1710 حکاکی شده، با بیش از 1000 یاقوت که هرکدام نشان‌دهنده قطره‌ای از خون مسیح است، در این موزه قرار داده شده است.

در حدود پنج کیلومتری مرکز شهر، مشرف به یکی از بهترین سواحل سالوادور، فانوس دریایی فارول دابارا یک نقطه عطف تاریخی و یکی از مکان‌های مورد علاقه برای بازدید مردم محلی است، زیرا کارهای زیادی برای انجام دادن در این‌جا وجود دارد. نه تنها می‌توانید برای دیدن مناظر شهر و خلیج به قله صعود کنید، بلکه مکان‌هایی برای غذا خوردن، چترهای ساحلی و صندلی‌هایی برای اجاره و قلعه‌ای با موزه دریایی باهیا نیز وجود دارد.

موزه مملو از ابزارهای دریایی، نجات کشتی غرق شده، نقشه‌ها و کشتی‌های مدل است. خود قلعه قدیمی‌ترین ساختمان نظامی برزیل است که قدمت آن به سال 1534 می‌رسد. فارول دابارا مکان مورد علاقه‌ای برای تماشای غروب خورشید است که این منطقه را به یکی از جاذبه‌های سالوادور در کشور برزیل تبدیل کرده است.

سالوادوردر شبه جزیره‌ای قرار دارد که بندر طبیعی بزرگ Baía do Todos Santos را از اقیانوس اطلس جدا می‌کند. هم سواحل خلیج و هم سواحل اقیانوس با سواحل ماسه‌ای سفید پوشانده شده‌اند که محلی‌ها برای استراحت، پیک‌نیک، موج‌سواری و شنا به آن‌جا می‌روند. می‌توان گفت این سواحل از زیباترین جاذبه‌های گردشگری در سالوادور هستند که در سمت خلیج محافظت شده و برای شنا مناسب هستند، درحالی‌که سواحل در اقیانوس باز امواج فراوانی را برای موج‌سواران فراهم می‌کنند. نزدیک‌ترین مکان به مرکز شهر، پورتو دابارا، محل اولین سکونتگاه اروپایی باهیا و یک پاتوق محبوب برای مردم محلی، و پرایا دو فارول دابارا است که دارای استخرهای صخره‌ای در نزدیکی فانوس دریایی و شرایط مناسب موج‌سواری در انتهای آن قرار دارد.

پرایا دو ریو ورملیو در محله‌ای پرجنب‌وجوش با رستوران‌های زیادی در نزدیکی ساحل، قرار دارد. در جنوب شهر سه جزیره ساحلی وجود دارد که از میان آن‌ها Tinharé و Boipeba دارای سواحل طولانی پوشیده از نخل هستند که از موج‌سواری اقیانوس اطلس محافظت می‌کنند. Praia do Farol de Itapoã در نزدیکی مرداب زیبای آباته دارای تپه‌های شنی بزرگ و سواحل حفاظت‌شده وسیع از شن‌های سفید هستند. مانند هرجای دیگر، توصیه می‌شود هیچ چیز ارزشمندی را در ساحل رها نکنید.

بهترین جاذبه گردشگری سالوادور در Elvador Lacerda، مرکز تجاری سالوادور در امتداد بندر و در، Mercado Modela، بازار شلوغی قرار دارد که مکانی محبوب برای بازدید گردشگران و افراد محلی است.

این ساختمان که به شکل یک بازار بازسازی شد، گمرک اولیه 1861 بود، جایی که بردگان در زمان ورود به سالوادور در آن‌جا اسکان داده می‌شدند و امروزه مرکز شلوغی با رستوران‌هایی در طبقه بالاست. نظرها متفاوت است که آیا این یک تله برای گردشگران ناآگاه است که قیمت‌های بالاتری نسبت به مردم محلی دارند، یا مکانی عالی برای دیدن و خرید آثار هنری و صنایع‌دستی محلی با کیفیت خوب.

بیشتر بخوانید: موارد ممنوع در برزیل | قوانین عجیب کشور برزیل چیست؟

همچنین در نزدیکی آسانسور، کلیسای باشکوه باروک Nossa Senhora da Conceição da Praia قرار دارد که بین سال‌های 1739 و 1765 از pedra de lioz، سنگ مرمر مانندی که از پرتغال به عنوان بالاست در کشتی‌های بادبانی که محصولات برزیلی را به اروپا می‌بردند، ساخته شد. نقاشی سقف در شبستان که توسط خوزه خواکیم داروشا در سال 1773 انجام شد، شاهکاری از ترومپ لوئیل است. در کلیسا یک موزه از هنر مقدس هم وجود دارد.

چندین موزه در این محله وجود دارند، از جمله موزه هنر د باهیا؛ موزه کارلوس کاستا پینتو که اثاثیه و جواهرات قرن هفدهم تا نوزدهم را نمایش می‌دهد و Solar do Unhão، یک ساختمان استعماری که موزه هنر مدرن را در خود جای داده است. Palacio da Aclamação ، محل اقامت سابق فرماندار باهیا، دارای باغ‌های زیبا و فضای داخلی مجلل است که به عنوان موزه در معرض دید عموم قرار دارد.

شهرهای بالا و پایین توسط خیابان‌های شیب‌دار و تعدادی آسانسور، از جمله پلانو اینکلینادو د گونسالوس (یک فونیکولور) و الوادور لاسردا، آسانسوری مستقل و دراماتیک که به نمادی از سالوادور تبدیل شده است، به هم متصل می‌شوند.

آسانسور Art Deco که در سال 1930 ساخته شده است، Praça Cairu را در منطقه بندرگاه به Praça Tomé de Souza در شهر قدیمی تاریخی متصل می‌کند. از تراس تشکیل شده توسط میدان بالایی، Praça Tomé de Souza، منظره‌ای عالی از شهر پایین و بندر وجود دارد. در Praça Tomé de Souza تعدادی ساختمان متعلق به قرن هفدهم، از جمله کاخ سفید خیره‌کننده Palacio Rio Branco، یکی از تاریخی‌ترین کاخ‌های برزیل و مقر قبلی دولت باهیان قرار دارد.

ساخت کلیسای ایگرجا نوسا سنهورا دو روزاریو دوس پرتوس زیبای باروک در سال 1704 آغاز شد، زمانی که پادشاه پرتغال زمین را به Irmandade dos Homens Pretos (برادران سیاه پوستان) داد. از آن‌جایی که بسیاری از کارگران برده بودند و تنها پس از پایان کار معمولی می‌توانستند کار کنند، ساختمان برای تقریباً یک قرن به کندی پیشرفت کرد.

تا سال 1870 که ساخت نما (اکنون به رنگ آبی آسمانی رنگ آمیزی شده است) و برج‌های آن آغاز شد. این کلیسا برای جمعیت سیاه‌پوست و هم بردگان آزاد شده بود که اجازه عبادت در کلیساهای دیگر شهر را نداشتند. در داخل، مجسمه‌های قرن هجدهم قدیسین سیاه‌پوست را می‌بینید و پشت کلیسا قبرستان بردگان قرار دارد.

کلیسای سانتا ترزا از سال 1666 تا 1697 با الگوبرداری از کلیسای Gesó در رم ساخته شد و امروزه به یکی از جاذبه‌های سالوادور تبدیل گشته است. صومعه سابق مجاور کارملیت‌های کثیف اکنون موزه هنرهای مقدس را با مجموعه‌ای مهم از مجسمه‌های پرتره قرن هفدهم تا نوزدهم از خاک رس، چوب، عاج، سنگ صابون و سرب در خود جای داده است.

بیشتر بخوانید: بهترین و معروف‌ترین سوغات برزیل کدام است؟

مجسمه‌های مجسمه‌سازی شده و تکیه‌گاه‌های آگوستینیو دا پیده، راهب بندیکتین، به‌ویژه مجسمه نیم تنه سنت لوسیا متعلق به حدود سال 1630، یکی از اولین نمونه‌های مجسمه‌سازی پرتره نقره‌ای در برزیل بسیار چشم‌گیر هستند.

این موزه همچنین شامل آثاری از آگوستینیو د ژسوس، راهب مجسمه‌ساز و نقاشی‌های مکتب کوزکو و آثار نقاشان بزرگ استعماری خوزه جواکیم دا روشا، خوزه تئوفیلو د ژسوس و ریکاردو دو پیلار است.